بازخورد مثبت معلم و پرورش ذهنیت رشد در یادگیری پیامدهای عملکرد و انگیزش

پژوهش حاضر با هدف تبیین و سنجش تاثیر بازخورد مثبت معلم بر پیشرفت تحصیلی و انگیزش یادگیری دانش آموزان در درس ریاضی انجام شد؛ موضوعی که با توجه به چالشهای یادگیری مفهومی ریاضی در مدارس متوسطه و نقش انگیزش در تداوم عملکرد تحصیلی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه هشتم مدارس متوسطه شهری در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که با استفاده نمونه گیری خوشهای چندمرحله ای، ۶۰ دانش آموز انتخاب و به طور تصادفی در گروه های آزمایش (۳۰ نفر) و کنترل (۳۰ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش طی هشت جلسه آموزش برنامه ریزی شده ریاضی، بازخورد مثبت منسجم هدفمند و از سوی معلم دریافت انعکاس و از کرد که شامل تقویت کلامی، ارائه نشانه های تقدیر، و پیشرفت فردی بود، در حالی که گروه کنترل صرفا آموزش معمول را گذراند. برای گردآوری داده ها از آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی طراحی شده برای این مطالعه (با روایی محتوایی تاییدشده توسط سه متخصص و پایایی آلفای کرونباخ ۸۷/۰) مقیاس انگیزش تحصیلی پایایی ۸۱/۰) استفاده شد. داده ها پس از بررسی پیش فرضها با آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه ۲۹ تحلیل شدند. نتایج نشان داد که دریافت بازخورد مثبت، تفاوت معناداری در بهبود نمرات ریاضی و افزایش انگیزش یادگیری بین دو گروه ایجاد کرده است(۰/۰۱>p) به نحوی که میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی و انگیزش در گروه آزمایش به ترتیب ۱۵ و ۱۸ بیشتر از گروه کنترل بود. این یافته ها نقش کلیدی بازخورد مثبت را به عنوان یک راهبرد آموزشی موثر در ارتقای یادگیری ریاضی و انگیزش پایدار دانش آموزان برجسته میسازد و توصیه می کند که مربیان و معلمان ریاضی، را به طور نظام مند در فرآیندهای آموزشی خود به کار گیرند.

کلیدواژه ها:

بازخورد مثبت ، پیشرفت یادگیری ، ریاضی ، آموزش متوسطه