رابطه بین سرمایه روانشناختی با انگیزش شغلی و کیفیت تدریس معلمان ابتدایی

معلمان یکی از ارکان اصلی حوزه تعلیم و تربیت محسوب می شوند و در واقع مجری و منتقل کننده سیاست های کلی آموزش و پرورش می باشند. ویژگی های شخصیتی، شور و نشاط و سرزندگی و دیدگاه معلم به مسائل مختلف بر عملکرد او و نهایتا تاثیری که بر دانش آموز دارد مهم تلقی می شود. در واقع می توان این گونه بیان کرد که سرمایه روانشناختی به عنوان مجموعه ای از ویژگی های مثبت فردی که شامل مولفه هایی چون خودکارآمدی (باور به توانایی فرد در انجام موفقیت آمیز وظایف)، امید (داشتن هدف و مسیر برای دستیابی به آن)، تاب آوری (توانایی بازگشت به حالت عادی پس از مواجهه با مشکلات) و خوش بینی (نگرش مثبت به آینده) است، به عنوان یک عامل تعیین کننده در شکل گیری انگیزش شغلی معلمان شناخته می شود. تحقیقات نشان داده اند که معلمان با سطوح بالاتر سرمایه روانشناختی نه تنها انگیزه بیشتری برای انجام وظایف خود دارند بلکه این انگیزه بالاتر به طور مستقیم با کیفیت تدریس آنها از جمله تعامل موثرتر با دانش آموزان، استفاده از روش های نوآورانه و ایجاد محیط یادگیری حمایتی همبستگی مثبت دارد. به این معنا که سرمایه روانشناختی می تواند از طریق افزایش رضایت شغلی و دریافت حمایت های لازم از سوی سازمان، به تقویت انگیزش و بهبود کیفیت تدریس منجر شود. بنابراین درک عمیق این روابط برای طراحی برنامه هایی جهت توانمندسازی معلمان و ارتقاء نظام آموزشی ابتدایی ضروری است.

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، انگیزش شغلی ، کیفیت تدریس معلمان ابتدایی