تحلیل تطبیقی سیستمهای ثبت زمین و مباحث مربوط به املاک در حقوق فرانسه

این مقاله روابط بین سیستمهای ثبت اراضی و گفتمانهای زیربنایی مالکیت را از منظر مقایسه ای مورد بحث قرار می دهد. بر اساس مثالی از حقوق فرانسه است که مشخصا از سیستم ثبت اظهاری زمین استفاده کند، می یعنی ثبت ماهیت آموزنده دارد، بر قواعد ادله تاثیر می گذارد، اما نه مالکیت را منتقل می کند و نه به هیچ وجه بر افراد غریبه تاثیر می گذارد. مشخص شد که چنین سیستمی دلالت بر این دارد که مردم باید مالکیت خود را بر زمین ثابت کنند و بنابراین قوانین شواهدی را پیش فرض می گیرد که مبتنی بر مالکیت یا مالکیت است، زیرا ثبت زمین برای آن منظور استفاده نمی شود. دلیل تاریخی این انتخاب از انقلاب فرانسه به ارث رسیده است. این بر این ایده استوار است که دارایی از هیچ کس بیش از همه از دولت نگهداری نمی شود. اکثر کشورهای جهان سیستم ثبت زمین را انتخاب کرده اند که تشکیل دهنده مالکیت است به این معنی که دولت مالکیت زمین را تضمین می کند. این سیستم در اصل از بقایای سیستم فئودالی که در آن زمین از طریق تصدی، یعنی از شخص دیگری نگهداری می شد، به ارث رسیده بود. این مفهوم از مالکیت همچنین به طور سنتی متضمن تسامح بیشتر – در گفتمان حقوقی – برای مداخله قانونگذاری یا دولت در مالکیت زمین است که صرفا توسط مقامات عمومی اعطا می شود. بنابراین ممکن است گفته شود که هر چه عنوان کارآمدتر باشد حداقل در تصور جمعی وکلا در مورد اینکه دارایی مستلزم چیست مالکیت مطلق کمتر به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

تحلیل تطبیقی ، ثبت زمین ، املاک ، فرانسه