بازدارندگی، سرایت و مشروعیت در سیاست گذاری مبارزه با فساد: یک تحلیل تجربی

فساد اثرات نامطلوبی بر معیارهای کلیدی اقتصادی مانند رشد اقتصاد کلان رشد شرکت و برابری درآمد و فقر دارد. با توجه به این هزینههای هنگفت فساد و این واقعیت که فساد به ویژه در اقتصادهای در حال توسعه و در حال گذار رایج است قوانین و سیاستهای ضد فساد اغلب عناصر مهمی را در اصلاحات داخلی و خارجی تشکیل می دهند. یک رویکرد ضد فساد که معمولا از آن حمایت میشود بازدارندگی است که با توسل به مدلهای رفتار مجرمانه منطقی توجیه می شود. این مدلها فرض می کنند که یک عمل غیرقانونی، مانند فساد، ترجیح داده میشود و در صورتی انتخاب میشود که سود خالص مورد انتظار آن بالاتر از جایگزینهای قانونی باشد. در نتیجه، مقامات دولتی میتوانند با افزایش خطرات احتمال) (کشف و یا هزینه شدت تحریم) مرتبط با اعمال غیر قانونی رعایت قانون را افزایش دهند شواهد تجربی موجود نشان میدهد که وجود احتمال کشف و مجازات واقعا می تواند فساد را مهار کند.

کلیدواژه ها:

اثر ، مسری ، فساد ، بازدارندگی ، اختلاس ، مشروعیت