تاثیر مداخلات مبتنی بر آموزش حرکات اصلاحی در مقایسه با بازی های هدفمند بر سواد حرکتی و درک بدنی دانش آموزان دختر

این مقاله به بررسی مقایسه ای کارآمدی برنامه های مبتنی بر آموزش حرکات اصلاحی در برابر بازی های هدفمند بر بهبود سواد حرکتی و درک بدنی دانش آموزان دختر می پردازد. رویکرد پژوهش به صورت تحلیلی–توصیفی و بر پایه مطالعات کتابخانه ای و مرور نظام مند مقاله های معتبر سامان یافته است تا شواهد موجود درباره پیامدهای یادگیری حرکتی، آگاهی بدنی و کیفیت اجرای حرکت گردآوری و تحلیل شود. یافته های گردآوری شده نشان می دهد آموزش حرکات اصلاحی با تمرکز بر تصحیح الگوهای حرکتی، هم ترازی قامت و تقویت کنترل عصبی–عضلانی، به طور معناداری مولفه های سواد حرکتی مانند جابجایی، دست کاری شیء و تعادل را بهبود می بخشد و خودادراکی بدنی را تقویت می کند. در کنار آن، بازی های هدفمند از مسیر انگیزش، مشارکت فعال، بازخورد فوری و حل مسئله در موقعیت های پویا، پیشرفت قابل توجهی در روانی حرکت، سازگاری با تکلیف و پایداری یادگیری نشان می دهند و به ارتقای تصویر بدنی و آگاهی از اندام ها یاری می رسانند. مقایسه شواهد حکایت از اثرگذاری هر دو رویکرد دارد، با برتری نسبی حرکات اصلاحی در اصلاح الگوهای بنیادی و پایداری قامت و برتری نسبی بازی های هدفمند در تعمیم مهارت ها و پویایی اجرای حرکت؛ همچنین ترکیب مرحله ای این دو به عنوان راهبردی کارآمد برای برنامه تربیت بدنی مدارس دخترانه پیشنهاد می شود. پیام اجرایی آن است که طراحی برنامه های مدرسه ای با سطح بندی دشواری، بازخورد سازنده و توجه به تفاوت های رشدی می تواند دستاوردهای حرکتی و ادراکی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

سواد حرکتی ، درک بدنی ، حرکات اصلاحی ، بازی های هدفمند ، دانش آموزان دختر ، تربیت بدنی مدرسه ای