تمرکز بر آموزش به صورت بازی محور

آموزش بازی محور رویکردی نوین در فرآیند یاددهی – یادگیری است که با بهره گیری از عناصر بازی، به افزایش انگیزه، درگیری ذهنی و ارتقاء عملکرد یادگیرندگان کمک می کند. این مقاله به بررسی مبانی نظری، پیشینه پژوهش، روش شناسی و یافته های مربوط به این شیوه آموزشی پرداخته و تجربیات موفق داخلی و خارجی را مرور می نماید. در این راستا، ابتدا به ضرورت و اهمیت پرداختن به شیوه های آموزشی جذاب و کارآمد در دنیای امروز پرداخته شده و سپس به تشریح عمیق مبانی نظری پشتوانه آموزش بازی محور، با ارجاع به نظریات برجسته روانشناسی رشد و یادگیری، می پردازیم. پیشینه پژوهش، گستره وسیعی از مطالعات انجام شده در سطوح مختلف آموزشی و در حوزه های گوناگون درسی را پوشش می دهد تا جایگاه فعلی این رویکرد را مشخص سازد. روش شناسی اتخاذ شده در این مقاله، ترکیبی از رویکردهای کیفی و کمی برای دستیابی به نتایج جامع و قابل تعمیم است. یافته های کلیدی حاصل از بررسی ها، نشان دهنده تاثیر مثبت و معنادار آموزش بازی محور بر جنبه های مختلف یادگیری، از جمله درگیری، انگیزه، و نتایج تحصیلی است. در بخش بحث، این یافته ها در پرتو مبانی نظری تفسیر شده و نقاط قوت و چالش های پیش رو مورد ارزیابی قرار می گیرند. در نهایت، نتیجه گیری کلی بر ضرورت ترویج این شیوه آموزشی تاکید دارد و پیشنهادهای کاربردی برای پیاده سازی موفق آن در نظام آموزشی ارائه می گردد.