بررسی تاثیر اجرای ماده ۱۰۰ شهرداری بر کاهش تخلفات ساختمانی با نقش واسطهای بازدارندگی حقوقی و آگاهی شهروندان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر اجرای ماده ۱۰۰ قانون شهرداری بر کاهش تخلفات ساختمانی با در نظر گرفتن نقش واسطه ای بازدارندگی حقوقی و آگاهی شهروندان است. جامعه آماری شامل کارشناسان مدیران و کارکنان حوزه نظارت بر ساخت وساز و امور حقوقی شهرداری شهر ارومیه همچنین مهندسان ناظر و شهروندان مطلع از فرآیندهای اجرایی ماده ۱۰۰ بوده است. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، تعداد ۱۵۰ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته شامل چهار بخش «اجرای موثر ماده ۱۰۰»، «بازدارندگی حقوقی»، «آگاهی «شهروندان و کاهش تخلفات ساختمانی بود که براساس طیف پنج درجه ای لیکرت طراحی و روایی و پایایی آن تایید شد. داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر روش حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) تحلیل شدند. یافته های آمار توصیفی نشان داد ۶۰ درصد پاسخ دهندگان مرد و ۴۰ درصد زن بودند؛ بیشترین سطح تحصیلات مربوط به کارشناسی (۵۵/۳ درصد و بیشترین گروه سنی ۳۰ تا ۳۹ سال (۴۰ درصد) بود. نتایج آزمون فرضیه ها بیانگر آن است که اجرای موثر ماده ۱۰۰ تاثیر مثبت و معناداری بر کاهش تخلفات ساختمانی دارد و این اثر هم به صورت مستقیم و هم از طریق بازدارندگی حقوقی و آگاهی شهروندان اعمال می.شود این یافته ها اهمیت اجرای دقیق و بدون تبعیض قوانین و ارتقای آگاهی عمومی را به عنوان دو راهکار کلیدی برای پیشگیری از تخلفات ساختمانی تایید میکند.

کلیدواژه ها:

اجرای ماده ۱۰۰ قانون ، شهرداری ، کاهش تخلفات ساختمانی ، بازدارندگی ، حقوقی ، آگاهی شهروندان