بررسی و نقش مصالح سبز در کاهش مصرف انرژی با رویکرد معماری پایدار

مصالح سبز دوستدار محیط زیست قابل تجزیه به صورت زیستی، تجدیدپذیر و قابل بازیافت می باشند. هدف از کاربرد این مصالح در ساختمان های سبز، کاهش آسیب آن بر روی محیط و منابع انرژی و طبیعت است. استفاده معقول از منابع طبیعی و اصول اکولوژیکی و مدیریت مناسب ساختمان سازی به حفظ منابع طبیعی محدود و کاهش مصرف انرژی کمک می نماید. در این مقاله به مقوله مصالح سبز پرکاربرد که شامل بتن سبز و همچنین مصالح هوشمند و مواد نانو هستند پرداخته می شود. از اهداف کلی این مقاله معرفی مصالح سبز قابل کاربرد در ساختمان های سبز با توجه به شرایط محیطی کشور ایران و همچنین هماهنگی این نوع مصالح با معماری پایدار در جهت بهره برداری مناسب از منابع و انرژی، جلوگیری از آلودگی هوا و مطابقت آنها با محیط است.

کلیدواژه ها:

مصالح سبز ، نگهداشت انرژی ، ساختمان های سبز ، مصالح هوشمند و نانو ، بتن سبز