تحلیل زیربنایی و زیرساختی مناطق مبدا و مقصد حق انتقال توسعه با استفاده از روش TDR در جهت حفظ باغات

انتقال حق توسعه (TDR) به عنوان یکی از ابزارهای نوین برنامه ریزی شهری و منطقه ای نقش مهمی در حفاظت از منابع طبیعی، کنترل گسترش افقی شهرها و ارتقاء توسعه پایدار ایفا می کند. این پژوهش با تمرکز بر تحلیل زیربنایی و زیرساختی مناطق مبدا و مقصد در برنامه های انتقال حق، توسعه، تلاش دارد با تاکید ویژه بر حفاظت از باغات شهری، ابعاد گوناگون این ابزار را مورد بررسی قرار دهد. هدف اصلی این مقاله ارزیابی تاثیر ویژگیهای زیربنایی بر کارایی فرآیند انتقال حق توسعه و ارائه راهکارهایی برای بهینه سازی استفاده از این سازوکار در راستای صیانت از باغات است. روش شناسی پژوهش مبتنی بر تحلیل داده های مکانی و ارزیابی چند معیاره بوده که به شناسایی چالشها و فرصتهای موجود در فرآیند اجرای TDR کمک نموده است. یافته ها نشان میدهند که ارزیابی دقیق زیرساختها در مناطق مبدا و مقصد میتواند نقش موثری در کاهش اثرات منفی ناشی از توسعه ناموزون و ارتقاء پایداری محیطی ایفا کند. این مطالعه همچنین با تحلیل ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی TDR، چارچوبی پیشنهادی برای سیاست گذاریهای آتی ارائه میدهد که میتواند در جهت حفاظت موثر از باغات شهری و تعادل بخشی میان توسعه و حفاظت منابع طبیعی به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

انتقال حق ، توسعه ، حفظ باغات ، مناطق مبدا و مقصد ، زیرساختها ، توسعه پایدار