سنجش کارایی طرحها و پروژههای شهری در ایجاد محیطهای فراگیر برای تردد ایمن و مستقل افراد دارای معلولیت

با افزایش جمعیت شهرنشین و رشد متقابل نیازهای ویژه گروههای مختلف جامعه ایجاد محیطهای شهری فراگیر و دسترس پذیر برای افراد دارای معلولیت به یکی از مهمترین اولویتهای برنامه ریزی شهری تبدیل شده است. محیطهای فراگیر نه تنها دسترسی فیزیکی را تسهیل می کنند بلکه امکان مشارکت، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی این گروه از شهروندان را نیز فراهم می آورند. با این حال بسیاری از شهرها هنوز با موانع ساختاری، طراحی ناکافی فضاهای عمومی، کمبود زیرساخت های مناسب و فقدان استانداردهای ملی و بین المللی برای دسترسی افراد دارای معلولیت مواجه هستند. این پژوهش با هدف سنجش کارایی طرحها و پروژه های شهری در ایجاد محیطهای فراگیر برای تردد ایمن و مستقل افراد دارای معلولیت انجام شده است. مطالعه حاضر با ترکیبی از روش های تحلیلی، اسنادی، مطالعات میدانی و مصاحبه با ذی نفعان، مولفه های کلیدی موفقیت پروژه های شهری فراگیر را شناسایی کرده است. همچنین بررسی نمونه های موردی در شهرهای داخلی و خارجی نشان می دهد که طراحی جهانی، استفاده از فناوری های نوین، مشارکت فعال افراد دارای معلولیت در فرآیند طراحی و ارزیابی، و توجه به ایمنی و راحتی در حرکت از عوامل موثر در افزایش کارایی پروژه ها هستند. نتایج پژوهش نشان می دهد که با هماهنگی میان بخش های مختلف مدیریت شهری، تدوین استانداردهای مشخص، و آموزش نیروی انسانی، امکان ایجاد محیطهای شهری فراگیر و افزایش رضایت و استقلال افراد دارای معلولیت به طور قابل توجهی افزایش می یابد. یافته های این مطالعه می تواند به برنامه ریزان، معماران، مهندسان شهری و سیاست گذاران کمک کند تا پروژه های شهری را به گونه ای طراحی و اجرا کنند که دسترسی ایمنی و استقلال افراد دارای معلولیت به صورت یکپارچه و پایدار تامین شود.

کلیدواژه ها:

طرحها محیطهای ، فراگیر افراد دارای معلولیت