مدل تاب آوری استعدادها در اقتصاد تحریمی راهکارهای بومی برای حفظ سرمایه های انسانی

ایران با چالش جدی خروج سالانه حدود ۱۸۰ هزار نیروی متخصص و کاهش ۱.۸ درصدی بهره وری نیروی کار در پنج سال اخیر مواجه است. این پژوهش با روش تحقیق ترکیبی، شامل مطالعه میدانی در ۱۲۰ شرکت ایرانی با بیش از ۵۰۰ کارمند و مصاحبه عمیق با ۵۰ مدیر ارشد منابع انسانی، به طراحی مدل سه بعدی با عنوان 'تثبیت توسعه تحول' پرداخته است. یافته ها نشان میدهد ترکیب راهکارهای مالی هوشمند (مانند سیستم حقوق شناور متصل به شاخص TEPIX و طرحهای مسکن مشارکتی) با راهکارهای غیرمالی از جمله طراحی مسیرهای شغلی شفاف و برنامه های توسعه مهارتهای چندجانبه میتواند نرخ حفظ نیروهای کلیدی را تا ۷۰ درصد افزایش دهد و هزینه های جایگزینی نیرو را تا ۳۵ درصد کاهش دهد. مدل پیشنهادی که بر اساس تجربیات موفق شرکتهای پیشرویی مانند مینا و دیجی کالا طراحی شده است شامل ۱۲ راهکار عملیاتی و ۳۶ اقدام اجرایی میباشد. این مقاله با ارائه شواهد مستند از صنایع مختلف نشان میدهد که اجرای سیستمهای تاب آور منابع انسانی در شرایط تحریم و تورم، نه تنها امکان پذیر بلکه ضروری است. نتایج این پژوهش میتواند به عنوان نقشه راهی برای سازمانهای ایرانی در مواجه با بحرانهای فعلی بازار کار مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعدادها ، حفظ نیروی انسانی ، اقتصاد تحریمی ، تاب آوری سازمانی ، راهکارهای بومی