نقش مدرسه در پرورش مسئولیت پذیری اجتماعی دانش اموزان

هدف مقاله حاضر بررسی نقش مدرسه در پرورش مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان و شناسایی راهکارهای موثر آموزشی و سازمانی برای تقویت این مهارت است. مطالعه بر پایه مرور نظام مند ادبیات علمی (فارسی و لاتین) و تحلیل نظریه های اصلی تربیتی روان شناختی صورت گرفته است. مبانی نظری مقاله بر نظریه های یادگیری اجتماعی (Bandura)، نظریه رشد اخلاقی (Kohlberg) و مدل های کاربست پذیر مانند TPSR (Hellison) استوار است. مرور پیشینه نشان می دهد که مولفه هایی مانند برنامه درسی فعال، فعالیت های مشارکتی مدرسه ای، تربیت معلم و توجه به فرهنگ مدرسه، اثر معناداری بر مسئولیت پذیری دانش آموزان دارد. با استفاده از چارچوب مفهومی استخراج شده، محورهای مداخله ای شامل تغییر نگرش ها، تقویت نقش های مشارکتی، آموزش مهارت های اجتماعی و اصلاح نظام ارزشیابی پیشنهاد شده است. در پایان، راهکارهایی عملی برای سیاست گذاران آموزشی، مدیران مدرسه و معلمان ارائه گردیده که با توجه به منابع ملی و بین المللی قابل اجرا و بومی سازی هستند.

کلیدواژه ها:

مسئولیت پذیری اجتماعی ، مدرسه ، تربیت شهروندی ، یادگیری اجتماعی ، مشارکت دانش آموزی ، آموزش ارزش ها