نقش جشنواره های علمی در تقویت خلاقیت دانش آموزان

جشنوارههای علمی بهعنوان محیطهای یادگیری غیررسمی، بستری پویا برای شکوفایی خلاقیت دانشآموزان فراهم میآورد. این رویدادهافرصت تعامل میاندانشی، مشاهده دستاوردهای همسالان، و تجربه واقعی علم را ایجاد کرده و از طریق تحریک تفکر انتقادی، حل مسئله،و آزمایشگری، به رشد تواناییهای خلاقانه میانجامند. بر اساس نظریههای ویگوتسکی، بندورا و پیاژه، یادگیری در بستر جشنواره علمیمنطقه تقریبی « با بهرهگیری از تعامل اجتماعی، مشاهده مدلهای موفق، و تجربه عملی مفاهیم علمی، موجب میشود دانشآموزان درخود قرار گرفته و توانمندیهای بالقوهشان شکوفا شود. همچنین رویکرد ساختگرایانه بر اهمیت خلق معنا از طریق تجربه مستقیم » رشدو پروژهمحور تاکید دارد که کاملا با ماهیت جشنوارههای علمی همخوانی دارد .از منظر انسانگرایی راجرز، جشنواره علمی محیطی امن و انگیزشی برای بیان ایدههای شخصی و آزمونگری آزادانه فراهم میکند.رویکرد یادگیری خودراهبر (SDL) نیز در این فضا تقویت میشود زیرا دانشآموزان مسیر تحقیق، انتخاب موضوع و شیوه ارائه رابهصورت مستقل سامان میدهند .این مقاله با تحلیل نظری و بررسی نمونههای عملی، نشان میدهد که جشنوارههای علمی علاوه بر رشد خلاقیت، موجب ارتقایاعتمادبهنفس، توسعه مهارتهای ارتباطی، و شکلگیری نگرش مثبت نسبت به علم میگردند ..

کلیدواژه ها:

جشنواره علمی ، خلاقیت دانشآموزان ، یادگیری ساختگرایانه ، تعامل اجتماعی ، نظریه ویگوتسکی ، آموزش مبتنی بر پروژه