تاثیرات مثبت و منفی بازی های آموزشی و فناوری دیجیتال بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی پیامدهای دوگانه بازی های آموزشی و فناوری دیجیتال بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد و می کوشد سازوکارهای اثرگذاری این ابزارها را در بافت مدرسه ای تبیین کند. هدف، تبیین این است که چگونه عناصر بازی وارسازی، بازخورد بهنگام، مسیرهای یادگیری شخصی سازی شده و همکاری آنلاین می توانند انگیزه درونی و بیرونی را تقویت کرده، درگیری شناختی و خودتنظیمی را افزایش دهند و به ارتقای عملکرد تحصیلی بینجامند، و در برابر، چه زمانی زیاده روی در محرک های بیرونی، فرسودگی دیجیتال، حواس پرتی، وابستگی و نابرابری دسترسی به کاهش تمرکز و افت کیفیت یادگیری عمیق منجر می شود. روش تحقیق به صورت تحلیلی–توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مرور نظام مند مقالات معتبر انجام شده است. یافته ها نشان می دهد اثر مثبت زمانی پررنگ است که اهداف آموزشی شفاف باشد، طراحی تکلیف با سطح دشواری سازگار انجام شود، زمان استفاده مدیریت گردد و راهبری معلم با بازخورد هدفمند همراه باشد. عوامل واسط مانند سن و پایه تحصیلی، سبک تدریس، فرهنگ مدرسه، نوع بازی و کیفیت زیرساخت، دامنه اثر را تعیین می کند. جمع بندی حاکی از آن است که به کارگیری سنجیده و هدف محور فناوری و بازی های آموزشی، همراه با نظارت و تنظیم زمان، می تواند انگیزه پایدار و پیشرفت تحصیلی معنادار ایجاد کند، در حالی که استفاده بی برنامه پیامدهای منفی را تشدید می کند.

کلیدواژه ها:

بازی های آموزشی ، انگیزش تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی ، فناوری دیجیتال ، بازی وارسازی ، خودتنظیمی