بررسی نقش ورزش در ارتقای تعامل میان معلم و دانش آموز

ورزش به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای تربیتی و اجتماعی، نقشی کلیدی در شکل گیری ارتباطات مثبت میان معلمان و دانش آموزان ایفا می کند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فعالیت های ورزشی بر ارتقای تعامل، افزایش همدلی و بهبود ارتباط دوسویه میان معلم و دانش آموز انجام شده است. در این مقاله به نقش کلاس های تربیت بدنی، بازی های گروهی و فعالیت های ورزشی فوق برنامه در تقویت روحیه مشارکت، ایجاد فضای صمیمانه و کاهش تنش های رفتاری پرداخته می شود. یافته ها نشان می دهد که ورزش، با فراهم سازی محیطی شاد و پویا، سبب افزایش اعتماد متقابل، بهبود روابط عاطفی و ارتقای انگیزه تحصیلی می گردد. علاوه بر این، مشارکت فعال معلمان در فعالیت های ورزشی می تواند الگوی مناسبی برای دانش آموزان باشد و احساس تعلق آنان به مدرسه را تقویت کند. این پژوهش بر ضرورت برنامه ریزی منظم برای گنجاندن ورزش در برنامه درسی و آموزش معلمان برای بهره گیری از فرصت های تربیتی ورزش تاکید دارد تا زمینه ای برای توسعه روابط انسانی و یادگیری اثربخش تر فراهم شود.

کلیدواژه ها:

ورزش مدرسه ای ، تعامل معلم و دانش آموز ، تربیت بدنی ، انگیزه تحصیلی ، ارتباطات آموزشی