مطالعه ارتباط بین الگو های خواب و عملکرد شناختی در کودکان کم توان ذهنی

خواب به عنوان یک نیاز زیستی بنیادی، نقش محوری در تثبیت حافظه، پردازش اطلاعات و توسعه ی عملکردهای شناختی در دوران کودکی ایفا می کند. این مقاله به بررسی ارتباط متقابل میان اختلالات خواب و عملکرد شناختی در جمعیت حساس کودکان دارای کم توانی ذهنی (ID) می پردازد. یافته ها نشان می دهند که شیوع مشکلات خواب (مانند بی خوابی، قطع خواب و خواب ناآرام) در این گروه بالا است و این اختلالات، تاثیرات منفی قابل توجهی بر توانایی های شناختی آن ها می گذارند. به طور خاص، کیفیت پایین خواب با محدودیت های بیشتری در حوزه هایی نظیر حافظه کاری، توجه و تمرکز، توانایی های حل مسئله، و کنترل اجرایی همراه است، که این امر به نوبه خود، عملکرد تحصیلی و اجتماعی و همچنین رفتارهای انطباقی را مختل می سازد.این پژوهش با هدف شفاف سازی مکانیسم تاثیر الگوهای خواب نامناسب بر مهارت های شناختی کودکان کم توان ذهنی تدوین شده و بر لزوم تمرکز بر مداخله ی خواب تاکید می کند. بهبود کیفیت خواب از طریق تنظیم روتین ها، استفاده از روش های آرام سازی، و مداخلات پزشکی/روان شناختی می تواند یک رویکرد درمانی موثر و مکمل برای ارتقای توانمندی های شناختی و کاهش رفتارهای چالش برانگیز باشد. نتایج این بررسی بر اهمیت گنجاندن برنامه های مدیریت خواب در طرح های درسی انفرادی و برنامه های درمانی جامع این کودکان تاکید می ورزد و می تواند راهنمایی برای پژوهش های آتی و تدوین توصیه های کاربردی برای خانواده ها، معلمان و متخصصان سلامت باشد.

کلیدواژه ها:

قوانین کلاس ، یادگیری ، امنیت ، ثبات