نقش سواد عاطفی معلمان در بهبود تعاملات اجتماعی دانش آموزان

سواد عاطفی، به عنوان توانایی شناخت، مدیریت و استفاده موثر از هیجانات در تعاملات انسانی، یکی از عوامل کلیدی در بهبود کیفیت آموزش و روابط اجتماعی است. این مقاله با هدف تحلیل نقش سواد عاطفی معلمان در بهبود تعاملات اجتماعی دانش آموزان، به بررسی ابعاد مختلف این موضوع پرداخته و چالش ها، محدودیت ها، فرصت ها و راهکارهای موجود را مورد ارزیابی قرار داده است. پژوهش حاضر از نوع تحلیلی-مروری بوده و تلاش کرده است تا با ارائه دیدگاهی جامع، اهمیت سواد عاطفی در ارتقاء کیفیت محیط های آموزشی را برجسته کند. یافته های مقاله نشان می دهد که معلمان با بهره گیری از مهارت های عاطفی خود، می توانند فضای امن روانی در کلاس ایجاد کنند، تعاملات انسانی را تقویت نمایند و دانش آموزان را به سمت رفتارهای همدلانه و سازگارانه سوق دهند. با این حال، چالش هایی نظیر کم توجهی نظام آموزشی به آموزش سواد عاطفی، بار کاری بالا و فرسودگی شغلی معلمان، و مقاومت در برابر آموزش های غیرآکادمیک، موانعی جدی در این مسیر هستند. برای رفع این محدودیت ها، پیشنهاد می شود دوره های تخصصی ضمن خدمت برای معلمان برگزار شود، آموزش سواد عاطفی در برنامه های تربیت معلم گنجانده شود، و فرهنگ سازی مناسبی در مدارس صورت گیرد. همچنین، انجام پژوهش های آینده برای سنجش اثربخشی مداخلات عاطفی در مدارس، می تواند به ارائه راهکارهای عملی تر کمک کند. در نهایت، سواد عاطفی معلمان نه تنها موجب ارتقاء تعاملات اجتماعی دانش آموزان می شود، بلکه زمینه ساز تحول در نظام آموزشی و پرورش نسلی با مهارت های انسانی و اجتماعی پیشرفته خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، تعاملات اجتماعی ، معلم ، هوش هیجانی ، محیط یادگیری