نقش فناوری های دیجیتال در توانمندسازی یادگیری ترکیبی در مدارس ابتدایی

پیاده سازی الگوی یادگیری ترکیبی در مدارس ابتدایی، با توجه به ویژگی های شناختی و رشدی کودکان، نیازمند رویکردی متفاوت و ظریف تر نسبت به مقاطع تحصیلی بالاتر است. این رویکرد با هدف ارائه آموزش های متناسب با سطوح یادگیری متنوع در یک کلاس درس، به طور فزاینده ای مورد توجه قرار گرفته است. موفقیت این مدل به طور مستقیم به "توانمندسازی" آن از طریق "فناوری های دیجیتال" مناسب با سن کودکان بستگی دارد. این مقاله مروری به بررسی و تحلیل نقش حیاتی ابزارهای دیجیتال در قادر ساختن، غنی سازی و تقویت مدل های یادگیری ترکیبی در دوره ابتدایی می پردازد. در این راستا، استدلال می شود که فناوری های دیجیتال، فراتر از ابزارهای جانبی، به عنوان موتور محرکه اصلی برای اجرای موثرترین مدل یادگیری ترکیبی در این دوره، یعنی "مدل چرخش ایستگاهی"، عمل می کنند. این مقاله به تشریح این موضوع می پردازد که چگونه فناوری هایی نظیر نرم افزارهای یادگیری تطبیقی، پلتفرم های بازی وارسازی شده، ابزارهای خلاقیت دیجیتال و پلتفرم های ارتباط با والدین، به طور مشخص چالش های کلیدی آموزش ابتدایی، از جمله تمایزگذاری آموزشی در مقیاس وسیع، حفظ مشارکت فعال دانش آموزان، و ارائه بازخورد فوری را مرتفع می سازند. نتایج این بررسی نشان می دهد که کاربرد هوشمندانه و پداگوژیک فناوری های دیجیتال، می تواند کلاس درس ابتدایی را به یک محیط یادگیری پویا، تعاملی و عمیقا شخصی سازی شده تبدیل کند که در آن هر کودک فرصت شکوفایی بر اساس نیازها و توانایی های منحصر به فرد خود را می یابد.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، دوره ابتدایی ، فناوری های آموزشی ، ابزارهای دیجیتال ، یادگیری تعاملی ، تمایزگذاری آموزشی