تاثیر نظریه خودکارآمدی بندورا بر اعتمادبه نفس تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر نظریه خودکارآمدی آلبرت بندورا بر اعتمادبه نفس تحصیلی دانش آموزان است. خودکارآمدی به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی در نظریه شناختی-اجتماعی بندورا، نقش تعیین کننده ای در موفقیت تحصیلی و رشد شخصیتی دانش آموزان ایفا می کند. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و مرور منابع علمی معتبر، به تبیین مفهوم خودکارآمدی، منابع آن، و ارتباط آن با اعتمادبه نفس تحصیلی پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که خودکارآمدی تحصیلی با اعتمادبه نفس دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری دارد. دانش آموزانی که باورهای قوی تری درباره توانایی های خود دارند، انگیزش بیشتری برای یادگیری نشان می دهند، اهداف چالش برانگیزتری تعیین می کنند، و در مواجهه با موانع تحصیلی پایداری بیشتری از خود نشان می دهند. منابع خودکارآمدی شامل تجارب موفقیت آمیز، تجارب جانشینی، ترغیب کلامی و حالات فیزیولوژیکی و عاطفی می باشند که هر یک به نوبه خود بر اعتمادبه نفس تحصیلی تاثیرگذار هستند. نتایج این پژوهش می تواند راهکارهای عملی برای معلمان، والدین و مشاوران تحصیلی در جهت ارتقای خودکارآمدی و اعتمادبه نفس دانش آموزان فراهم آورد. استفاده از استراتژی های آموزشی مبتنی بر نظریه بندورا می تواند به بهبود عملکرد تحصیلی و سلامت روان شناختی دانش آموزان کمک شایانی کند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، نظریه بندورا ، اعتمادبه نفس تحصیلی ، انگیزش تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، نظریه شناختی-اجتماعی