نقش واسطه ای طرحواره های ناسازگار اولیه در رابطه بین سبک های فرزندپروری و علائم اضطرابی در دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای طرحواره های ناسازگار اولیه در رابطه ی بین سبک های فرزندپروری و علائم اضطراب انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود و جهت بررسی مدل ارائه شده از معادلات ساختاری استفاده گردید. جامعه آماری مطالعه ی حاضر شامل تمام دانش آموزان مقطع دوم دبیرستان شهرستان دلیجان در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱بود. ۵۵۰ آزمودنی به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شد. پرسشنامه های اقتدار والدینی بوری، طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و فرم کوتاه افسردگی، اضطراب و فشار روانی لاویبوند و لاویبوند به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که سبک فرزندپروری مستبدانه با طرحواره های ناسازگار اولیه و طرحواره های ناسازگار اولیه با نشانه های اضطراب رابطه مستقیم (۰۰۱/۰ p<) و سبک فرزندپروری مقتدرانه با طرحواره های ناسازگار رابطه معکوس و معنی دار (۰۰۱/۰ p<) دارد. همچنین بررسی برازش مدل نشان داد که مدل پیشنهادی در مطالعه ی حاضر با داده های جمع آوری شده برازش داشته و طرحواره های ناسازگار اولیه در رابطه ی بین فرزندپروری مقتدرانه و مستبدانه با نشانه های اضطراب نقش میانجی کامل دارد (۰۰۱/۰ p<). نتایج حاکی از آن است که نوع و کیفیت تعامل والدین با فرزندان به طور غیرمستقیم و به واسطه ی شکل گیری طرحواره های ناسازگار در بروز نشانه ای اضطراب در آن ها موثر است. به عبارت دیگر، یافته های پژوهش حاضر شاهد دیگری است بر اهمیت نقش والدین در سلامت روان افراد.. بنابراین افزایش توجه بر کیفیت رابطه ی بین والدین و نوجوان ها و درنظر گرفتن نقش طرحواره های ناسازگار اولیه در برنامه های آموزشی و درمانی می تواند مفید باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، سبک فرزندپروری ، طرحواره های ناسازگار اولیه