عملکردگرایی و پسا عملکردگرایی: دو روی کرد متضاد یا مکمل در معماری؟!

عملکردگرایی، با تاکید بر کارکرد و نیازها ی عملی ساختمان، به دنبال ایجاد فضاهایی کارآمد و پاسخگو به نیازهای انساناست. در مقابل، پساعملکردگرایی با نقد رو یکرد صرفا عملکردی، به دنبال ایجاد معانی چندالیه و تجربیات حسی درمعماری است. در این پژوهش، پس از بررسی ریشههای تاریخی و نظری هر یک از این دو رو یکرد، به تحلیل آثار شاخصمعماران عملکردگرا و پساعملکردگرا پرداخته می شود. همچنین، با استفاده از روشهای کیفی و کمی، به مقایسهو یژگیهای فرمی، فضایی و معنایی آثار این دو گروه پرداخته شده و نقاط مشترک و تفاوت های آن ها مشخص می شود.نتایج این پژوهش نشان می دهد که عملکردگرایی و پساعملکردگرایی به جای ا ینکه دو رو یکرد متضاد باشند، می توانندمکمل یکدیگر باشند. عملکردگرایی به عنوان پایه و اساس طراحی معماری، می تواند به ایجاد فضاهایی کارآمد و پاسخگوکمک کند، در حالی که پساعملکردگرایی میتواند به این فضاها عمق و معنای بی شتری ببخشد

کلیدواژه ها:

عملکردگرایی ، پساعملکردگرایی ، معماری مدرن ، معماری معاصر