مطالعه رابطه بین اجرای برنامه های ورزش صبحگاهی مدرسه و میزان تمرکز و مشارکت دانش آموزان در فعالیت های کلاسی

فعالیت بدنی منظم در محیط مدرسه یکی از عوامل موثر بر توانایی های شناختی، توجه و مشارکت دانش آموزان در کلاس های درس محسوب می شود. برنامه های ورزش صبحگاهی، که شامل حرکات کششی، نرمشی و فعالیت های گروهی کوتاه قبل از آغاز کلاس ها هستند، می توانند سطح هوشیاری و تمرکز دانش آموزان را افزایش دهند و بهبود نظم رفتاری و کیفیت یادگیری آنان را تسهیل کنند. هدف این مقاله مروری، بررسی شواهد علمی موجود درباره رابطه بین اجرای ورزش صبحگاهی و توانایی توجه، مشارکت فعال و رفتارهای کلاسی دانش آموزان است. برای این منظور، مطالعات منتشر شده در پایگاه های علمی فارسی از جمله مگیران، سیویلیکا، نورمگز و ایرانداک از سال ۱۳۸۰ تا ۱۴۰۳ مورد جستجو قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که فعالیت بدنی کوتاه پیش از کلاس، علاوه بر تقویت جسمانی، موجب کاهش بی قراری و افزایش انگیزه برای مشارکت در یادگیری می شود. همچنین، اجرای منظم ورزش صبحگاهی با بهبود توجه مستمر، ارتقای مهارت های اجتماعی و کاهش رفتارهای نامطلوب همراه است. این یافته ها اهمیت برنامه ریزی دقیق و هدفمند فعالیت های بدنی در مدارس را برای ارتقای کیفیت آموزش و پرورش دانش آموزان تاکید می کند و ضرورت گنجاندن ورزش صبحگاهی در برنامه روزانه مدارس را روشن می سازد.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، ورزش صبحگاهی ، تمرکز ، مشارکت دانش آموزان ، نظم رفتاری ، کیفیت یادگیری