مدیریت کلاس با رویکرد روان شناختی محیطی در کاهش استرس دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت کلاس با رویکرد روان شناختی محیطی بر کاهش استرس دانش آموزان در محیط های آموزشی ایران انجام شده است. در این رویکرد، تمرکز بر عناصر روانی و محیطی کلاس نظیر نور، رنگ، چیدمان فیزیکی، روابط انسانی، و احساس امنیت روانی است که می توانند به طور مستقیم بر تجربه هیجانی و سطح اضطراب دانش آموزان اثرگذار باشند.روش پژوهش از نوع کیفی-تحلیلی بوده و با بهره گیری از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان و دانش آموزان، مشاهده مستقیم کلاس های درس، و تحلیل محتوای اسناد آموزشی صورت گرفته است. داده ها با استفاده از مدل تحلیل مضمون (Thematic Analysis) بررسی شدند تا الگوهای معنادار در تجربه زیسته دانش آموزان و شیوه های مدیریت معلمان استخراج گردد.نتایج نشان داد که مدیریت کلاس با در نظر گرفتن عوامل روان شناختی محیطی، از جمله ایجاد فضای فیزیکی آرام، تعاملات مثبت معلم-دانش آموز، و کاهش محرک های تنش زا، به طور معناداری در کاهش استرس تحصیلی و بهبود تمرکز و مشارکت دانش آموزان موثر بوده است. همچنین، معلمان با آگاهی از تفاوت های فردی و نیازهای روانی دانش آموزان، توانستند محیطی امن تر و حمایت گرانه تر فراهم آورند.این پژوهش نشان می دهد که مدیریت کلاس صرفا یک امر فنی نیست، بلکه نیازمند درک عمیق از روان شناسی محیطی و حساسیت نسبت به تجربه درونی دانش آموزان است؛ و می تواند به عنوان ابزاری موثر در ارتقای سلامت روانی و کیفیت یادگیری در مدارس ایران مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، روان شناسی محیطی ، استرس تحصیلی ، دانش آموزان