توجه شناختی:ایجادمحیط های یادگیری سازگاربرای دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش توجه شناختی در طراحی و ایجاد محیط های یادگیری سازگار انجام شده است. توجه شناختی به عنوان فرایندی کلیدی در پردازش اطلاعات، تعیین می کند که دانش آموز کدام محرک ها را انتخاب، پردازش و به خاطر می سپارد. در محیط های یادگیری سازگار، با بهره گیری از اصول روان شناسی شناختی، شرایطی فراهم می شود که میزان بار شناختی متعادل بوده و محرک های حواس پرت کن به حداقل برسند. چنین محیط هایی با در نظر گرفتن نیازهای فردی، سبک های یادگیری، و سطح تمرکز دانش آموزان طراحی می شوند.یافته های نظری نشان می دهد که استفاده از راهبردهایی مانند سازمان دهی مناسب فضا، طراحی محتوای آموزشی منظم و گام به گام، بهره گیری از نشانه های دیداری و شنیداری موثر، و تنوع فعالیت ها، می تواند توجه شناختی را پایدار نگه دارد و یادگیری معنادار را تقویت نماید. همچنین، عوامل محیطی مانند نور، رنگ، صدا، و چیدمان کلاس، و عوامل روانی–اجتماعی مانند امنیت روانی و تعامل مثبت بین معلم و دانش آموز، نقش مهمی در پشتیبانی از توجه شناختی ایفا می کنند.نتایج این پژوهش تاکید دارد که طراحی محیط های یادگیری سازگار باید یک رویکرد جامع باشد که همزمان به جنبه های شناختی، فیزیکی و اجتماعی محیط آموزشی توجه کند تا زمینه برای تمرکز، انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به بهترین شکل فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

منابع انسانی ، فرزندان ، تربیت ، باورهای دینی.