بررسی عوامل کاهش انگیزه در آموزش زبان دوم به کودکان

آهنگ فزاینده تحقیق در خصوص فراگیری زبان دوم طی نیمه قرن بیستم نه تنها توجه زبان شناسان را از کلیه زمینه ها به خود جلب کرده است بلکه توجه دست اندکاران آموزشی را نیز در تمام زمینههای مربوط به زبان به خود معطوف نموده است. امروزه به کارگیری ری دست آوردهای پژوهشی در خصوص فراگیری زبان دوم د دامنه وسیعی را در بر می گیرد که یکی از چالش ها عدم انگیزه کافی جهت یادگیری زبان دوم است که در مطالعه حاضر با هدف بررسی منابع اصلی کاهنده انگیزه کودکان در یادگیری زبان دوم و سنجش رابطه بین کاهش انگیزه یادگیری زبان دوم می پردازد. به منظور یافتن عوامل اصلی کاهنده انگیزه پرسشنامه فارسی از اصول علمی و تجربیات آموزشی در حوزه یادگیری زبان دوم به کودکان تدوین شد. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش، مشتمل بر ۲۰ گویه پاسخ بسته طیف لیکرت پنج درجه ای و ۳ سوال تشریحی بود که بروی ۶۰ نفر از دانش آموزان دختر آموزشگاه ام البنین ۱ آموزش و پرورش ناحیه یک ری اجرا شد که چهار بعدی اصلی شناختی-زبانی آموزشی تدریسی روان شناختی و محیطی اجتماعی را می سنجید. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۰.۹۴ محاسبه شد که نشان دهنده پایایی و ثبات درونی مطلوب ابزار است و روایی سازه با مقدار ۰.۷ به تایید رسید. یافته ها حاکی از آن است که بازنگری در روشهای تدریس کاهش اضطراب و بهبود فضای آموزشی می تواند انگیزه یادگیری زبان دوم را افزایش دهد. این پژوهش راهکارهای عملی مبتنی بر نظرات کودکان را برای معلمان و برنامه ریزان آموزشی ارائه میکند.

کلیدواژه ها:

زبان دوم ، انگیزه ، کاهش انگیزه ، کودکان