درمان و وظایف اجتماعی در شهرداریها

در دهه های اخیر، تحولات گسترده اقتصادی و اجتماعی، شهرداری ها را ناگزیر از پذیرش نقش های فراتر از مدیریت شهری صرف، به ویژه در حوزه های درمانی و مسئولیت های اجتماعی نموده است. شهرداری ها، با اتکا به ظرفیت های انسانی، مالی و ساختاری، می توانند در بهبود سلامت شهروندان، گسترش عدالت اجتماعی و ارتقاء کیفیت زندگی نقش آفرینی کنند. پژوهش حاضر با هدف واکاوی جایگاه درمان و وظایف اجتماعی در ساختار شهرداری ها انجام شده است. این مطالعه با نگاه ترکیبی به مسایل شهرنشینی، زیرساخت های درمان شهری شامل مراکز سلامت، حمایت از اقشار آسیب پذیر، آموزش سلامت اجتماعی، ارتقای بهداشت محیط زیست، پیشگیری از آسیب های اجتماعی و توسعه فعالیت های داوطلبانه اجتماعی پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که شهرداری ها با برنامه ریزی منسجم در حوزه درمان شهری و ایفای نقش فعال در تحقق عدالت و حمایت اجتماعی، می توانند صرفا به عنوان مدیران خدمات شهری باقی نمانند، بلکه مشارکت موثری در پشتیبانی از سلامت همگانی، کاهش تبعیض های اجتماعی و افزایش سرمایه اجتماعی ایفا نمایند. موفقیت در این حوزه مستلزم همکاری میان بخشی، تدوین راهبردهای جامع سلامت، تخصیص منابع و توانمندسازی نیروی انسانی است. در نهایت، تقویت وظایف اجتماعی و درمانی شهرداری ها باعث ارتقای سطح رضایت مندی شهروندان، ثبات اجتماعی و توسعه پایدار شهری می گردد.

کلیدواژه ها:

شهرداری ، درمان شهری ، وظایف اجتماعی ، سلامت شهروندان ، عدالت اجتماعی ، بهداشت محیط ، مشارکت اجتماعی