آینده پژوهی مفهومی نو در ساماندهی بافت فرسوده شهری

در دهه های اخیر، رشد فزاینده شهرنشینی و گسترش نامتوازن فضاهای شهری، منجر به بروز پدیده ای به نام 'بافت فرسوده شهری' شده است؛ پدیده ای که نه تنها چهره ای نازیبا به ساختار کالبدی شهر می بخشد، بلکه زمینه ساز بروز ناهنجاری های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی نیز می گردد. از این رو، برنامه ریزی برای ساماندهی این نواحی، ضرورتی انکارناپذیر در مدیریت پایدار شهری به شمار می آید. در این میان، آینده پژوهی به عنوان رویکردی نوین و پیش نگر، می تواند نقشی کلیدی در طراحی و اجرای راهبردهای کارآمد برای بازآفرینی شهری ایفا کند. این مقاله با تمرکز بر تحلیل ظرفیت های آینده پژوهی در ساماندهی بافت های فرسوده، تلاش دارد تا مفاهیم بنیادین این رویکرد را تشریح نموده و کاربست آن را در فرآیند سیاست گذاری شهری بررسی نماید.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، بافت فرسوده شهری ، ساماندهی شهری ، بازآفرینی پایدار ، برنامه ریزی شهری ، تاب آوری ، سناریونویسی ، پیشران های تحول ، چشم انداز آینده ، مشارکت شهری