بررسی مهارت زمان شناسی در صندوقهای سرمایه گذاری سهامی فعال

این پژوهش به دنبال بررسی توانایی زمان شناسی بازار صندوقهای سرمایه گذاری است موضوعی که همواره در ادبیات مدیریت دارایی مدرن مناقشه برانگیز بوده است. این مقاله یک بررسی جامع از صندوقهای سرمایه گذاری مشترک و قابل معامله با مدیریت فعال در ۱۵ سال اخیر است با بهره گیری از یک پایگاه داده که نسبت به سوگیری «بازمانده مقاوم شده است، ما به دنبال ارائه پاسخ به این پرسش هستیم که آیا مزایای اطلاعاتی و عملیاتی صندوقهای سرمایه گذاری به عملکرد بهتر در زمان شناسی بازار منتهی خواهد شد یا خیر این پژوهش از دو مدل بنیادین پارامتریک که برای تشخیص مهارت زمان شناسی استفاده میشود، بهره می گیرد مدل درجه دوم ترینور - مازوی (۱۹۶۶) و مدل بتای دوگانه هنریکسون مرتون (۱۹۸۱) یافتهها نشان میدهد که میانگین صندوق های سرمایه گذاری مشترک و قابل معامله مهارت زمان شناسی بازاری که از نظر آماری قابل توجه باشد را به نمایش نمی گذارند. بخش درخور توجهی از صندوقهای سرمایه گذاری عدم مهارت در زمان شناسی بازار را نشان میدهند که این موضوع بیانگر آن است که تلاش برای این امر میتواند منجر به نابودی ارزش افزوده توسط این صندوقها .شود. نتایج این پژوهش در راستای آن بخش از ادبیات اقتصاد مالی است که ادعا میکند مهارت زمان شناسی ،بازار بسیار کمیاب است و برای بیشتر سرمایه گذاران استراتژیهای سرمایه گذاری منفعل و کم هزینه گزینه جایگزین قابل اتکاتری به جای تلاش برای یافتن مدیرانی با مهارت زمان شناسی بازار خواهد بود.

کلیدواژه ها:

صندوق سرمایه گذاری ، مهارت زمان شناسی ، بازار ، اندازه گیری عملکرد