بررسی ابعاد مختلف شبکه مضامین مدل ظرفیت نوآوری در صنعت سیمان ایران با مدل سازی معادلات ساختاری

نوآوری نقشی پررنگ در توسعه و پیشرفت در صنایع مختلف دارد. تلفیق علم و فناوری با روش های روز بین المللی می تواند به بهبود فرآیندها در بخش های مختلف بینجامد. با توجه به ضرورت بررسی وضعیت شرکت های فعال در عرصه سیمان و با درنظرداشتن ظرفیت های بالقوه و دارایی های ذاتی شرکت ها در بهبود فعالیت های نوآورانه، مطالعه پیش رو به طراحی مدل ظرفیت نوآوری شرکت های تولید سیمان ایران می پردازد. این تحقیق به دنبال بررسی چگونگی مدل ظرفیت نوآوری در شرکت های تولید سیمان ایران با رویکرد آمیخته، از روش تحقیق کیفی و روش کمی پیمایش با معادلات ساختاری بهره برده است. در گام نخست با کمک روش کیفی تحلیل مضمون، از داده های حاصل از مصاحبه نیمه ساختارمند و طبقه بندی آنها، مدل اصلی استخراج شد. در نهایت شبکه مضامین ظرفیت نوآوری در شرکت های تولید سیمان ایران ارائه شده و ابعاد آن مورد بررسی و پیمایش قرار گرفته اند. در این مدل پارادایمی، ایده زایی و ایده پروری به عنوان عامل علی، بهبود مهارت های مدیریتی، رشد و تعالی منابع انسانی به عنوان عوامل بسترساز و عوامل ارتباط دو سویه سیاست نوآوری و راهبرد شرکت ، تعامل دوسویه با سازمان های بیرونی، توجه به روندهای تجاری، رصد و انطباق با تحولات محیطی و نیز همسویی و حرکت مطابق رشد فناوری اطلاعات به عنوان عوامل مداخله گر مدل هستند. همچنین دو استراتژی اصلی مستخرج از این مدل جهت دستیابی به ظرفیت نوآوری موردنظر، یکی عملی نمودن تغییرات اساسی و دیگری نوگرایی در تولید ایده، محصول و خدمت در صنعت سیمان بوده که در نتیجه سرمایه گذاری صحیح و یکپارچه روی این دو استراتژی می توان شاهد نتایج عملکردی و مصادیق نوآوری در مدل بود. بررسی این مدل نشان داد مدل ظرفیت نوآوری شرکت های تولید سیمان ایران بر اساس آزمون تحلیل عاملی تاییدی و نیز روایی سنجی همگرا و واگرا، دارای اعتبار مورد قبول بوده و تمام سازه ها از روایی و پایایی مناسب برخوردارند. نتایج این مطالعه به مدیران، تصمیم سازان و کارشناسان فعال در صنعت سیمان، در مسیر بهره گیری از نوآوری و در پی آن بهبود و بهینه سازی فرآیندها در این صنعت، کمک می کند.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، ظرفیت نوآوری ، سیمان ایران ، شبکه مضامین ، معادلات ساختاری.