تاثیر فضای مدرسه بر سلامت روانی دانشآموزان

فضای مدرسه، فراتر از یک محیط فیزیکی، بستری روانی-اجتماعی است که میتواند بهطور مستقیم بر سلامت روانی دانشآموزان اثرگذارباشد. کیفیت روابط میان دانشآموزان، تعاملات معلمان با دانشآموزان، و طراحی فیزیکی و زیباییشناختی محیط، همگی در شکلگیریاحساس امنیت، تعلق و آرامش نقش دارند. مطالعات متعددی نشان دادهاند که فضاهای آموزشی با نور مناسب، تهویه مطلوب، رنگآمیزیآرامبخش، و فضای آزاد کافی، اضطراب و استرس را کاهش داده و خودکارآمدی دانشآموزان را افزایش میدهد. از دیدگاه روانشناسیعمل میکند که تجربیات یادگیری، انگیزش و رشد هیجانی را شکل میدهد. اگر » محرک محیطی « آموزشی، فضای مدرسه به مثابه یکمحیط مدرسه مملو از فشارهای رقابتی، بینظمی یا تعارضات رفتاری باشد، احتمال بروز مشکلاتی مانند افسردگی، بیانگیزگی، وکه شامل احترام متقابل، » محیط یادگیری حامی « گوشهگیری اجتماعی در بین دانشآموزان افزایش مییابد. در مقابل، مدارس با رویکردفرصتهای بیان آزادانه، و حمایت روانی است، میتوانند تابآوری هیجانی را تقویت کنند. نقش کادر آموزشی نیز بسیار تعیینکنندهاست؛ معلمانی که ارتباط مثبت و انگیزشی برقرار میکنند، فضای کلاس را به محیطی امن و دوستداشتنی تبدیل مینمایند. همچنین،مشارکت دانشآموزان در تصمیمگیریهای مدرسه و احساس مالکیت نسبت به فضا، پیوند آنان با محیط را بیشتر کرده و حس امنیتبر اهمیت همزمان ،» مدرسه سبز « و » مدرسه شاد « روانی را افزایش میدهد. رویکردهای نوین طراحی مدارس در جهان نیز، با تمرکز برابعاد زیستمحیطی و روانی تاکید دارند. این مقاله با رویکرد تحلیلی، عوامل ساختاری و روانشناختی موثر بر سلامت روانی دانشآموزانرا بررسی کرده، پیامدهای مثبت و منفی فضای مدرسه را واکاوی نموده، و راهکارهایی برای بهبود این فضا ارائه میدهد .

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، فضای مدرسه ، آرامش روانی ، محیط یادگیری حامی ، دانشآموز ، مدرسه شاد .