نقش بازی های آموزشی در تقویت حافظه دانش آموزان

در سال های اخیر، توجه به عوامل روان شناختی موثر بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان در نظام های آموزشی اهمیت فزاینده ای یافته است. در این میان، دو متغیر «خودپنداره» و «انگیزش تحصیلی» بیش از سایر عوامل مورد بررسی پژوهشگران قرار گرفته اند، زیرا می توانند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر کیفیت یادگیری و موفقیت تحصیلی تاثیرگذار باشند. خودپنداره به عنوان درک فرد از توانایی ها و شایستگی های خود در عرصه آموزش، نقشی اساسی در شکل گیری نگرش ها، انتخاب ها و رفتارهای تحصیلی دارد. از سوی دیگر، انگیزش تحصیلی که به دو شکل درونی و بیرونی بروز می کند عامل محرک و هدایت گر یادگیری است و بدون آن فرآیند آموزش ناقص خواهد بود. مرور ادبیات اخیر نشان می دهد که خودپنداره مثبت و انگیزش درونی بالا می توانند چرخه ای از پیشرفت تحصیلی پایدار ایجاد کنند؛ در حالی که ضعف در این مولفه ها موجب افت عملکرد و کاهش علاقه به یادگیری می شود. نتایج تحلیل های نظری نیز تاکید دارد که توجه همزمان به این دو سازه روان شناختی در سیاست گذاری های آموزشی و برنامه ریزی درسی ضروری است. بر این اساس، تقویت خودپنداره و انگیزش تحصیلی دانش آموزان، نه تنها به بهبود عملکرد تحصیلی آنان کمک می کند، بلکه موجب رشد شخصیت، افزایش عزت نفس و ارتقای سلامت روانی در جامعه می گردد.

کلیدواژه ها:

خودپنداره ، انگیزش تحصیلی ، عملکرد آموزشی ، یادگیری ، روان شناسی تربیت