بتن توانمند و کاربردهای آن در مهندسی عمران

بتن به عنوان یک مصالح ساختمانی به طور گسترده در دنیا مورد استفاده قرار می گیرد؛ به طوری که پس از آب، پرمصرف ترین ماده ی شناخته شده با مصرفی بالغ بر ۵/۵ بیلیون تن در سال است. بتن معمولی که بر اساس معیار مقاومت فشاری طراحی می شود، بسیاری از الزامات عملکردی را برآورده نمی کند؛ زیرا در شرایط محیطی تهاجمی (مانند حمله ی سولفات ها و نفوذ یون کلرید)، مدت ساخت و ساز، ظرفیت جذب انرژی، عملیات تعمیر و مقاوم سازی و ... دچار نقص می شود. بنابراین، نیاز به طراحی بتن توانمند (HPC) وجود دارد که از نظر خواص و قابلیت ساخت و ساز بسیار برتر از بتن معمولی است. این نوع بتن از مواد معمولی و ویژه ای ساخته شده است که آن را قادر می سازد تا الزامات عملکرد عمومی را در یک سازه ی خاص برآورده کند. برای تولید چنین نوع بتنی ممکن است به روش های خاص اختلاط، ریختن و عمل آوری نیاز باشد. هنگامی که عملکرد عمومی بتن به طور قابل توجهی بالاتر از بتن معمولی باشد، چنین بتنی به عنوان بتن توانمند در نظر گرفته می شود. بتن توانمند به دلیل مقاومت، دوام و مدول الاستیسیتهی بالا، در درجه ی نخست در ساخت تونل ها، پل ها، پیاده روها و سازه های ساختمان های بلند مورد استفاده قرار گرفته است. بتن توانمند در توسعه ی زیرساخت هایی مانند ساختمان ها، سازه های صنعتی، سازه های هیدرولیکی، پل ها و بزرگراه ها توجه فزاینده ای را به خود جلب کرده است که منجر به استفاده از مقادیر زیادی از این نوع بتن شده است. این مقاله مقدمه ای کلی بر بتن توانمند، دسته بندی آن، ترکیبات آن و کاربردهای آن در سازه های مختلف مهندسی عمران ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

بتن توانمند ، دسته بندی بتن توانمند ، مصالح مورد استفاده در بتن توانمند ، کاربردهای بتن توانمند