هنر پرسشگری ؛ کلید یادگیری فعال در دانش آموزان

پرسشگری، به عنوان یکی از ابزارهای بنیادین تفکر انتقادی و یادگیری فعال، نقش تعیین کننده ای در فرآیند آموزش و پرورش دارد. هنر پرسشگری به معنای توانایی طرح سوال های عمیق، ساختاریافته و هدفمند است که به تحریک ذهن، کاوش در مفاهیم و توسعه مهارت های شناختی منجر می شود. در محیط های آموزشی که دانش آموز به جای دریافت کننده ی منفعل، تبدیل به یک کاوشگر فعال می شود، یادگیری عمیق تر، پایدارتر و معنادارتری شکل می گیرد. هنر پرسشگری نه تنها به معلمان کمک می کند تا مسیر یاددهی را هدایت کنند، بلکه به دانش آموزان نیز توانایی کشف، تحلیل و ارزیابی دانش را می آموزد.یادگیری فعال بر تعامل، تفکر و درگیر شدن ذهنی دانش آموز با محتوای آموزشی استوار است. پرسش های خلاقانه و چالش برانگیز سبب می شوند تا دانش آموزان مفاهیم را نه تنها بفهمند بلکه بتوانند در موقعیت های مختلف از آن استفاده کنند. این فرآیند موجب تقویت خودتنظیمی، انگیزش درونی و مسئولیت پذیری در یادگیری می شود. زمانی که دانش آموزان جسارت طرح سوال پیدا می کنند، در حقیقت وارد مرحله ای از یادگیری می شوند که در آن فهم سطحی جای خود را به درک عمیق می دهد.معلمانی که از هنر پرسشگری بهره می برند، با طراحی موقعیت های یادگیری معنادار، تفکر تحلیلی و استدلال منطقی را در کلاس تقویت می کنند. ایجاد فضای امن برای پرسش، تقویت مهارت گوش دادن، و واکنش نشان دادن به سوالات دانش آموزان، از ارکان اصلی در پرورش این مهارت است. در نهایت، هنر پرسشگری نه تنها یک مهارت آموزشی، بلکه پلی برای عبور از آموزش سنتی به سمت یادگیری خلاق، مشارکتی و پایدار است که در آن دانش آموزان به شهروندانی متفکر، منتقد و مستقل تبدیل می شوند.

کلیدواژه ها:

پرسشگری ، یادگیری فعال ، تفکر انتقادی ، خودتنظیمی ، درگیرسازی ذهنی