چگونه توانستم با بهره گیری از فعالیت های جذاب تربیت بدنی و حمایت فردی، مشارکت یک دانش آموز گوشه گیر پایه متوسطه اول را در کلاس ورزش تقویت کنم

در سال های اخیر، اهمیت تربیت بدنی به عنوان یکی از ارکان اساسی پرورش جسمی و روانی دانش آموزان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. ورزش نه تنها سلامت جسمانی را تقویت می کند، بلکه مهارت های اجتماعی، همکاری، اعتمادبه نفس و روحیه تیمی را در دانش آموزان پرورش می دهد. با این حال، برخی دانش آموزان، به ویژه دانش آموزان گوشه گیر یا کم تحرک، به دلیل عوامل شخصی یا اجتماعی، تمایلی به مشارکت در فعالیت های تربیت بدنی نشان نمی دهند و ممکن است از حضور در کلاس ها و انجام فعالیت ها اجتناب کنند.یکی از مهم ترین چالش ها برای معلمان تربیت بدنی، ایجاد انگیزه و تعامل مثبت در این گروه از دانش آموزان است. عدم مشارکت این دانش آموزان نه تنها باعث کاهش فرصت یادگیری و تجربه موفقیت برای خودشان می شود، بلکه روند فعالیت گروهی و عملکرد تیمی دیگر دانش آموزان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.در این اقدام پژوهی، تمرکز بر دانش آموزی است که در پایه متوسطه اول، در کلاس تربیت بدنی بسیار گوشه گیر است، از حضور در فعالیت های گروهی و ورزش اجتناب می کند و بهانه های مختلفی برای فرار از فعالیت ها دارد. این دانش آموز قادر به برقراری ارتباط با هم کلاسی ها نیست و در روند آموزش ورزش، کمتر مشارکت فعال دارد. تجربه گذشته نشان داد که تلاش های محدود برای جلب مشارکت او موفقیت آمیز نبوده، اما این سال تحصیلی فرصتی دوباره برای کمک عملی و موثر فراهم شده است.هدف اصلی این اقدام پژوهی، یافتن راهکارهای عملی و موثر برای افزایش مشارکت دانش آموز در کلاس تربیت بدنی است. راهکارها شامل فعالیت های جذاب، تیمی و حمایت فردی خواهد بود تا دانش آموز بتواند مهارت های جسمی و اجتماعی خود را توسعه دهد و احساس موفقیت و تعلق به گروه را تجربه کند. نتایج این پژوهش می تواند الگویی برای معلمان تربیت بدنی فراهم کند تا با روش های عملی، انگیزه و مشارکت دانش آموزان گوشه گیر را افزایش دهند و کلاس های ورزش را به محیطی فعال، تعامل محور و جذاب تبدیل کنند.