اهمیت توجه به رویکردهای نوآورانه در نظام آموزشی

امروزه با توجه به توسعه ی همه جانبه ی امر آموزش و پرورش، استفاده از رویکردهای جدید آموزشی که اهمیت اصلی را به یاد گیرنده می دهد، بیش از پیش مورد توجه است. در این رویکردها و برنامه ها در سراسر دنیا، تلاش برای آموزش دانش آموزانی است که از طریق درک میان فرهنگی و احترام به یک دنیای بهتر با کسب مهارت های زندگی روابط خود را توسعه می دهند . برای این که یادگیری و آموزش در زندگی انسانها بویژه کودکان و نوجوانان ارزش معناداری داشته باشد. نه فقط باید در فرایند رسمی یادگیری- یاددهی، یادگیری مهارتها به صورتی که معمولا انجام می شود، صورت گیرد بلکه فراتر از آن، باید به تشکیل شخصیت آنان و شکل دادن به ارزش های انسانی مرتبط گردد. به عبارت دیگر، آموزش باید به فرهنگ توسعه انسانی تبدیل شود یعنی اقدام انسانی مبتنی بر ارزش ها که توانایی اخلاقی، روحی و فکری را برای حل مسائل توسعه به صورت انسانی درآورد برای به دست آوردن دستاوردهای نوآوری، سیاست گذاران باید بدانند که روش های نوآوری در حال تغییر است و این امر برای سیاست های آموزش و پرورش یک کشور جایگاه مهمی دارد. استفاده از مزایای نوآوری در بخش آموزش و پرورش کشورها خود یک چالش کلیدی است. برای انجام این کار، مکانیسم های حکمرانی موثر و مبتنی بر شواهد برای تشویق، تسهیل و کمک به سنجش نوآوری در سیستم های آموزشی مورد نیاز است. کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی)OECDبا نیاز به اشتراک گذاری دانش و تجربیات در مورد طراحی سیاست ها و مکانیسم های حاکمیتی مواجه هستند که به امر نوآوری آموزشی کمک می کند.

کلیدواژه ها:

نواوری ، آموزش و پرورش ، همکاری ، چالش ، سازمان