نقش واسطه ای سبک فرزندپروری در رابطه با تاب آوری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه دو شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر" نقش واسطه ای سبک فرزندپروری در رابطه با تاب آوری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه دو شهر شیراز " بوده است . این تحقیق از نظر هدف کاربردی و روش تحقیق در این پژوهش از نظر همبستگی بود.جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه دو شهر شیرازدر سال ۱۴۰۴-۱۴۰۳ می باشد. که تعداد انها برابر با ۱۱۵۰ نفر بودبه شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای ابتدا از بین مدارس مقطع متوسطه دوم ناحیه۲ به تصادف ۵ مدرسه و از هرمدرسه ۱ کلاس انتخاب شد و پرسشنامه روی تمامی دانش آموزان آن کلاس ها اجرا گردید .که جمعا ۱۲۰نفر به عنوان نمونه انتخاب شد..ابزار گرد آوری اطلاعات شامل سه پرسشنامه سبک فرزندپروری ،تاب آوری و انگیزش تحصیلی بوده است جهت تجزیه و تحلیل داده ها ازشاخص های امار توصیفی میانگین و انحراف معیار و از روش های آمار استنباطی به آزمون مدل مفروض با استفاده از روش تحلیل مسیر با استفاده از روش بارون و کنی استفاده شد. که نتایج نشان داد سبک فرزندپروری می تواند بین تاب آوری و انگیزش تحصیلی نقش واسطه را ایفا کند. تاب آوری به طور معناداری قادر به پیش بینی سبک فرزندپروری آنها می باشد. تاب آوری به طور معناداری قادر به پیش بینی انگیزش تحصیلی آنها می باشد.سبک فرزندپروری به طور معناداری قادر به پیش بینی انگیزش تحصیلی آنها می باشد.

کلیدواژه ها:

سبک فرزندپروری ، تاب آوری ، انگیزش تحصیلی