سیمای ظاهری امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هنگام ظهور از منظر روایات

ظاهر حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از دو جهت دارای اهمیت است: یکی جایگاه بی بدیل شخصیت ایشان و دوم وجود مدعیان دروغین مهدویت. هدف از پژوهش حاضر شناسایی ظاهر امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در روایات است و با روش کتابخانه ای و شیوه ی توصیفی- تحلیلی این یافته ها به دست آمد که ایشان به لحاظ چهره شبیه ترین فرد به پیامبر(صلی الله علیه و آله) بوده و دارای سر گرد و علامت بر آن، صورتی زیبا و جوان و نورانی، پوستی روشن که بر اثر عبادت و شب زنده داری به زردی می گراید ، موهای مشکی و بلند هم راه با فرق باز شده، محاسن کوتاه و پرپشت، ابروان به هم رسیده، کمانی و پرشت، پیشانی بلند همراه با اثر سجده برآن، چشمان مشکی، درشت و سرمه کشیده، بینی کشیده و باریک، دندان هایی درخشان و دو دندان پیشین گشاده، گونه ی لطیف و خالی بر گونه راست، جوانی و شادابی بعد از گذشت قرن ها، جثه قوی، اندام موزون، شانه های بزرگ و افتاده و علامتی بر کتف، سینه فراخ و شکم برآمده، ران های عریض، زانوهای درشت و افتاده، ساق های باریک همراه با آیه ای بر ساق پای راست، قوای جسمانی وصف ناپذیر، بویی خوش و نورانیتی بس عظیم، می باشند. برخی میراث پیامبران (علیهم السلام) که همراه ایشان است، عبارتند از: پیراهن حضرت آدم (علیه السلام)، کفش های حضرت شیث (علیه السلام)، پیراهن حضرت ابراهیم (علیه السلام) که به حضرت یوسف (علیه السلام) نیز تعلق داشته، انگشتر و تاج حضرت سلیمان (علیه السلام)، و عمامه و پراهن و زره و شمشیر پیامبر (صلی الله علیه و آله) .

کلیدواژه ها:

سیمای ظهور ، امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ، چهره ، اندام ، میراث همراه ، روایات