اقدام پژوهی: چگونه توانستم با استفاده از فناوری آموزشی و محتوای الکترونیکی، انگیزه و مشارکت دانش آموزان کم توان ذهنی را افزایش دهم؟

پژوهش حاضر با هدف بررسی این موضوع انجام گرفت که چگونه می توان با بهره گیری از فناوری های آموزشی و محتوای الکترونیکی، انگیزه و مشارکت دانش آموزان کم توان ذهنی را در فرایند یادگیری افزایش داد. دانش آموزان کم توان ذهنی به دلیل محدودیت های شناختی، رفتاری و اجتماعی، اغلب در یادگیری دروس و تعامل با محیط آموزشی با مشکلات متعددی روبه رو هستند. استفاده از روش های سنتی تدریس، نه تنها پاسخگوی نیازهای آنان نیست، بلکه می تواند به کاهش اعتمادبه نفس، افت انگیزه و کناره گیری از فعالیت های کلاسی منجر شود. در این اقدام پژوهی، تلاش شد تا با طراحی و اجرای محتوای الکترونیکی تعاملی، استفاده از نرم افزارهای آموزشی ساده، بهره گیری از ویدئوهای آموزشی کوتاه، بازی های دیجیتالی آموزشی و ابزارهای چندرسانه ای، محیطی جذاب، پویا و انگیزشی برای دانش آموزان فراهم گردد.یافته های اولیه نشان داد که دانش آموزان در مواجهه با ابزارهای فناورانه، تمایل بیشتری به حضور فعال در کلاس، انجام تکالیف و مشارکت در فعالیت های گروهی داشتند. همچنین، سطح تعاملات اجتماعی و اعتمادبه نفس آنان نیز بهبود یافت. اجرای این راهکارها در مدرسه اخلاص، مقطع متوسطه در منطقه فلاورجان قهدریجان، بیانگر آن است که فناوری آموزشی و محتوای الکترونیکی می تواند به عنوان ابزاری کارآمد در ارتقای کیفیت یادگیری و افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان کم توان ذهنی به کار رود.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، محتوای الکترونیکی ، دانش آموزان کم توان ذهنی ، انگیزه تحصیلی ، مشارکت فعال.