مدیریت کلاس در عصر دیجیتال: استفاده از فناوری های هوشمند برای افزایش تعامل، مشارکت و خلاقیت دانش آموزان/
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 33
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RRCONF01_1990
تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1404
چکیده مقاله:
مدیریت کلاس درس در قرن بیست و یکم، به واسطه انفجار اطلاعات و نفوذ گسترده فناوری های هوشمند، از یک فرآیند سنتی کنترل و نظم دهی فیزیکی، به یک بستر پیچیده و چندوجهی برای تسهیل یادگیری عمیق و فعال تبدیل شده است. مقاله حاضر با هدف تحلیل نقش حیاتی فناوری های نوین در تحول پارادایم مدیریت کلاس، بر سه محور کلیدی افزایش تعامل، تقویت مشارکت و پرورش خلاقیت دانش آموزان تمرکز دارد. در این عصر دیجیتال، معلم دیگر صرفا انتقال دهنده اطلاعات نیست، بلکه به عنوان یک تسهیل گر و طراح محیط یادگیری هوشمند عمل می کند که باید بتواند از پتانسیل ابزارهای دیجیتال بهره کامل ببرد.این پژوهش نشان می دهد که یکپارچه سازی ابزارهایی مانند سیستم های مدیریت یادگیری (LMS)، تخته های هوشمند تعاملی، پلتفرم های ارزیابی آنلاین (مانند کاهوت و کوئیز) و حتی سامانه های مبتنی بر هوش مصنوعی (AI)، فرآیند مدیریت را کارآمدتر می سازد. در بعد تعامل، این فناوری ها با فراهم کردن امکان بازخورد فوری و دوطرفه بین معلم و دانش آموز، و همچنین امکان استفاده از عناصر بازی وارسازی (Gamification)، سطح درگیری و توجه دانش آموزان به محتوای درسی را به شدت افزایش می دهند. ابزارهای پاسخ دهی فوری، به معلمان اجازه می دهند تا در لحظه، میزان درک کلاس را بسنجند و با شخصی سازی آموزش، از حواس پرتی و کسالت جلوگیری کنند.در زمینه مشارکت فعال، فناوری های هوشمند با ارائه فرصت های یادگیری شخصی سازی شده و تسهیل پروژه های مشارکتی آنلاین (مانند ویرایش همزمان اسناد)، به دانش آموزان حس مسئولیت پذیری و مالکیت بر یادگیری خود را می دهند. استفاده از LMS برای سازماندهی منابع و تکالیف، دانش آموزان را قادر می سازد تا با سرعت و سبک یادگیری خود پیش بروند، که این خود عاملی قدرتمند در ارتقاء خودتنظیمی و مدیریت موفق رفتار کلاسی است.در نهایت، از منظر خلاقیت، کلاس های درس هوشمند با جایگزین کردن مصرف محتوا با تولید محتوا، زمینه شکوفایی استعدادهای نهفته را فراهم می آورند. ابزارهای چندرسانه ای، واقعیت افزوده (AR) و حتی محیط های برنامه نویسی ساده، دانش آموزان را ترغیب می کنند تا به جای حفظ کردن، مفاهیم را از طریق ساختن مدل ها، داستان های دیجیتال یا طراحی راه حل های نوآورانه درک کنند. این رویکرد، تفکر انتقادی و حل مسئله خلاق را تقویت می کند.با این وجود، پیاده سازی مدیریت کلاس دیجیتال با چالش های مهمی نظیر نیاز مبرم به آموزش مداوم معلمان، وجود شکاف دیجیتالی میان دانش آموزان، و لزوم تدوین قوانین اخلاقی سفت و سخت برای حفظ حریم خصوصی داده ها مواجه است. لذا، نتیجه گیری مقاله بر این اصل استوار است که موفقیت در این عرصه مستلزم یک رویکرد تلفیقی و استراتژیک است؛ رویکردی که ضمن حفظ اصول بنیادین مدیریت کلاس، از پتانسیل متحول کننده فناوری های هوشمند برای ساختن محیط های یادگیری عادلانه، پویا و مولد بهره ببرد.
کلیدواژه ها:
۲. کلمات کلیدی: مدیریت کلاس هوشمند ، عصر دیجیتال ، فناوری های هوشمند ، تعامل دانش آموزان ، مشارکت فعال ، خلاقیت ، یادگیری شخصی سازی شده ، سیستم های مدیریت یادگیری (LMS).
نویسندگان
محمد رضا سلیمانی
لیسانس مطالعات اجتماعی،مرکز تربیت معلم علامه طباطبایی
معصومه زند
فوق لیسانس جامعه شناسی ،دانشگاه آزاد اراک
کبرا بختیاری
لیسانس شیمی محض،دانشگاه تربیت معلم تهران
سعید زارعی
فوق لیسانس روانشناسی تربیتی،دانشگاه آزاد بندر لنگه