نقش «هویت آموزشی» در توسعه مهارت های اخلاقی و حرفه ای در دانش آموزان با رویکرد روانشناسی تربیتی

هویت آموزشی به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی در روانشناسی تربیتی، نقش مهمی در شکل دهی به رفتارها و نگرش های دانش آموزان در محیط های آموزشی ایفا می کند. این پژوهش با هدف بررسی نقش هویت آموزشی در توسعه مهارت های اخلاقی و حرفه ای دانش آموزان از منظر روانشناسی تربیتی انجام شده است. هویت آموزشی به درک دانش آموزان از نقش خود به عنوان یادگیرنده و جایگاه آن ها در نظام آموزشی اشاره دارد که می تواند بر رشد مهارت های اخلاقی مانند صداقت، مسئولیت پذیری و احترام به دیگران تاثیر بگذارد. همچنین، این سازه با تقویت خودآگاهی حرفه ای، انگیزه و آمادگی شغلی، به توسعه مهارت های حرفه ای نظیر حل مسئله و کار تیمی کمک می کند. این مطالعه با رویکردی مروری و با استفاده از تحلیل منابع علمی، به بررسی عوامل موثر بر هویت آموزشی، از جمله برنامه های درسی، نقش معلمان، فرهنگ مدرسه و فناوری پرداخته است. یافته ها نشان می دهند که هویت آموزشی قوی می تواند به عنوان یک پیش بینی کننده کلیدی برای موفقیت تحصیلی و حرفه ای عمل کند. همچنین، محیط های آموزشی حمایت گر و بازخوردهای سازنده معلمان می توانند این هویت را تقویت کنند. این پژوهش بر ضرورت توجه به هویت آموزشی در طراحی برنامه های آموزشی تاکید دارد و پیشنهاد می دهد که مداخلات مبتنی بر روانشناسی تربیتی، مانند مشاوره تحصیلی و روش های آموزشی مشارکتی، برای تقویت مهارت های اخلاقی و حرفه ای مورد استفاده قرار گیرند. نتایج این مطالعه می تواند به سیاست گذاران آموزشی، معلمان و مشاوران کمک کند تا با تمرکز بر هویت آموزشی، به پرورش نسلی متعهد، اخلاق مدار و آماده برای ورود به بازار کار کمک کنند. این پژوهش راه را برای تحقیقات آینده در زمینه تاثیر مداخلات خاص بر هویت آموزشی هموار می کند.

کلیدواژه ها:

هویت آموزشی ، مهارت های اخلاقی ، مهارت های حرفه ای ، روانشناسی تربیتی ، خودآگاهی