شناخت توان اکولوژیک کشاورزی و فضای سبز و نقش آن در محیط زیست

در سال های گذشته استفاده از اراضی و رقابت بر سر آن افزایش یافته است و در گسترش کاربری اراضی برای تولیدات بخش های زراعی و درختی، تبدیل جنگل به اراضی زراعی و چرای بیش از حد دام از مراتع دیده می شود از طرفی ازدیاد جمعیت و صنعتی شدن بیشتر کشورها سبب افزایش این امر شده است. در بخش های اصلاح نباتات، آبیاری، کنترل آفات و بیماری ها و بهتر شدن وضعیت خاک و افزایش بیو تکنولوژی تغییرات زیادی رخ داده است با این وجود هنوز اقلیم و خاک از اصلی ترین عوامل تعیین کننده در بخش کشاورزی می باشد و از اهمیت ویژه ای برای حفاظت از برخوردار است. تحقیقات اخیر نشان می دهد که کشاورزی و ایجاد سیستم های تولید انبوه محصولات سبب تغییرات شدید در ساختار فیزیکی و شیمیایی خاک می گردد و روابط بین میکروارگانیسم ها و گیاهان را برهم میزند. فرسایش خاک به دلیل افزایش تولید محصولات یکی از اصلی ترین مشکلات بخش کشاورزی است. کشاورزی از حدود یک سوم سطح زمین استفاده می کند و به طور مستقیم به محیط گسترده تر برای وجود آن بستگی دارد و پایداری نور خورشید، آب، مواد مغذی و تنوع گیاهان، حیوانات و میکروب ها همگی نقش اساسی در آن دارندکشاورزی می تواند محیط زیست را حفظ یا تخریب کند. ارزیابی اکوسیستم هزاره سوم، مستند شده است اثرات منفی اصلی کشاورزی بر زمین و آب شیرین، همچنین اهمیت مناظر کشاورزی در ارائه محصولات برای رزق و روزی انسان، حمایت از تنوع زیستی و حفظ خدمات اکوسیستم است.

کلیدواژه ها:

توسعه کشاورزی ، محیط زیست ، توسعه اکولوژی