نقش هوش هیجانی معلم در مدیریت کلاس و بهبود روابط بین دانش آموزان

هوش هیجانی جدیدترین تحول در زمینه فهم ارتباط میان تفکر و هیجان است. این اصطلاح اولین بار از سوی سالوی و مایر ۱۹۹۰پیشنهاد شد. هوش هیجانی به عنوان نوعی توانایی ، عبارت است از ظرفیت ادراک ، ابراز ، شناخت ،کاربرد , و اداره هیجان های خود و دیگران ( مایر و سالوی ، ۱۹۹۷ ). از آنجایی که مولفه های اساسی هوش هیجانی عبارت است از توانایی فهم هیجانات دیگران و توانایی تنظیم و مهارخود و دیگران به شیوه سازگارانه، انتظار می رود افرادی که دارای هوش هیجانی بالاتری هستند سازگاری اجتماعی و مهارت های اجتماعی بهتری را نشان بدهند . بنابراین, مهارت های اجتماعی عبارت از تسهیل کننده های زندگی اجتماعی که به افراد کمک می کند تا به گونه ای سودمند و متقابل با دیگران تعامل داشته باشند ( مالف وشوت ۱۹۹۸)بی تردید میتوان گفت یکی از رایج ترین مفاهیم روان شناسی در میان همگان شخصیت است. چنانکه با اندکی توجه در صحبت های روزمره متوجه فراوانی کاربرد این مفهوم می شویم. کاربردهایی که براساس معانی و تعابیر مختلف، گاهی دلالت بر صفات و ویژگی های بارز افراد، اعم از مثبت معمولی و منفی می نمایند و گاهی نشان دهنده مقام و مهارت های اجتماعی هستند که نظریه پردازان درباره چگونگی تشکیل و تحول شخصیت و مفاهیم انگیزشی رفتار آدمی دارند. پس به طور کلی شخصیت در روانشناسی به مجموعه ویژگی های جسمی و روانی، و رفتاری که هر فرد را از افراد دیگر شخصیت ها متمایز می کند اطلاق می شود اما باید توجه داشت که انسان ها در عین آنکه موجوداتی عقلانی هستند، خصایل هیجانی نیز دارند که این ویژگی، آن ها را به موجودی هیجانی تبدیل کرده است. هوش هیجانی از جمله مهارت هایی است که می تواند در خانه و مدرسه تقویت شود .

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، مهارت اجتماعی ، شخصیت