مدرسه در عصر هوش مصنوعی؛ فرصت ها و تهدیدها برای برنامه ریزی درسی و نقش آموزگار

ورود هوش مصنوعی به عرصه آموزش، تحولی بنیادین در ساختار مدرسه، برنامه ریزی درسی و نقش آموزگار ایجاد کرده است. این مقاله با رویکرد کتابخانه ای به بررسی فرصت ها و تهدیدهای ناشی از این تحول می پردازد. از یک سو، هوش مصنوعی امکان یادگیری شخصی سازی شده، ارزیابی هوشمند، طراحی محتوای تطبیقی و مدیریت بهینه کلاس را فراهم می سازد. از سوی دیگر، چالش هایی چون کاهش استقلال حرفه ای معلمان، وابستگی به الگوریتم ها، تهدید حریم خصوصی و تضعیف خلاقیت آموزشی مطرح است. نقش آموزگار در این عصر از انتقال دهنده دانش به مربی و راهبر یادگیری تغییر می کند و نیازمند بازآموزی مهارت ها و ارتقاء سواد دیجیتال است. همچنین برنامه ریزی درسی باید منعطف، داده محور و متناسب با مهارت های قرن ۲۱ طراحی شود. مقاله با بررسی تجارب جهانی، الزامات ورود موثر فناوری به مدرسه را تحلیل کرده و پیشنهاداتی برای تلفیق نقش انسانی و ماشینی در آموزش ارائه می دهد. نتیجه گیری مقاله بر ضرورت حفظ تعادل میان فناوری و انسان، و آینده پژوهی در آموزش تاکید دارد. این پژوهش می کوشد تا با نگاهی جامع، مسیر تحول مدرسه در عصر هوش مصنوعی را روشن سازد و زمینه ای برای تصمیم گیری های آگاهانه در حوزه آموزش فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، برنامه ریزی درسی ، نقش آموزگار ، آموزش شخصی سازی شده ، تهدیدهای فناورانه ، تحول مدرسه