هوش مصنوعی و توسعه مهارت های اجتماعی و هیجانی در محیط های یادگیری دیجیتال

هوش مصنوعی به عنوان یکی از فناوری های نوین در آموزش و پرورش، فرصت های بی سابقه ای برای توسعه مهارت های اجتماعی و هیجانی دانش آموزان در محیط های یادگیری دیجیتال فراهم کرده است. پژوهش های اخیر نشان می دهند که سیستم های هوشمند قادر به تحلیل تعاملات دانش آموزان، شناسایی نیازهای هیجانی و اجتماعی و ارائه بازخورد شخصی سازی شده هستند، امری که موجب ارتقای همکاری، همدلی، مدیریت هیجانات و مهارت های ارتباطی می شود. استفاده از هوش مصنوعی در طراحی بازی ها و فعالیت های تعاملی، همچنین در تحلیل رفتارهای گروهی و فردی دانش آموزان، می تواند فرآیند یادگیری فعال و مشارکتی را تقویت کند و فضای یادگیری دیجیتال را به محیطی حمایت کننده از رشد هیجانی و اجتماعی تبدیل نماید. با وجود این مزایا، چالش هایی مانند حریم خصوصی داده ها، پذیرش فناوری توسط معلمان و دانش آموزان و کیفیت الگوریتم های تحلیل هیجانات همچنان وجود دارد. مطالعه حاضر با مرور ادبیات علمی داخلی و بین المللی به بررسی نقش هوش مصنوعی در توسعه مهارت های اجتماعی و هیجانی، فرصت ها، محدودیت ها و چشم اندازهای آتی این فناوری در محیط های یادگیری دیجیتال می پردازد و چارچوبی جامع برای پژوهش های آتی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مهارت های اجتماعی و هیجانی ، یادگیری دیجیتال ، محیط های تعاملی ، بازخورد شخصی سازی شده