تاثیر ورزش های مشارکتی بر رشد سواد هیجانی و کاهش اضطراب اجتماعی در دانش آموزان

هدف این مقاله بررسی نقش ورزش های مشارکتی در ارتقای سواد هیجانی و کاهش اضطراب اجتماعی در میان دانش آموزان است. با توجه به اهمیت روزافزون مهارت های هیجانی و روانی در رشد شخصیت و موفقیت تحصیلی، ورزش های گروهی می توانند بستری موثر برای تمرین همدلی، خودآگاهی و مدیریت روابط فراهم کنند. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی–تحلیلی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و بررسی مقالات معتبر داخلی و خارجی انجام گرفته است. یافته ها نشان می دهد که ورزش های مشارکتی از طریق ایجاد تعاملات گروهی، تقویت حس تعلق اجتماعی و کاهش احساس انزوا، به شکل چشمگیری در کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان موثرند. همچنین، فعالیت های تیمی فرصت مناسبی برای تجربه مدیریت هیجان ها در شرایط واقعی، افزایش اعتماد به نفس و ارتقای مهارت های ارتباطی فراهم می کنند. نتایج این مقاله حاکی از آن است که گنجاندن ورزش های مشارکتی در برنامه های آموزشی مدارس می تواند علاوه بر ارتقای سلامت جسمانی، موجب رشد سواد هیجانی و بهبود سلامت روانی دانش آموزان شود. بر این اساس، توجه بیشتر معلمان، مشاوران و سیاست گذاران آموزشی به جایگاه ورزش های گروهی می تواند گامی موثر در کاهش مشکلات روان شناختی دانش آموزان و آماده سازی آنان برای تعاملات اجتماعی سالم تر باشد.

کلیدواژه ها:

ورزش های مشارکتی ، سواد هیجانی ، اضطراب اجتماعی ، دانش آموزان ، سلامت روان