کاربست سواد عاطفی در مدیریت تعارضات و روابط بین فردی در کلاس درس در دوره ابتدایی

این مقاله مروری، به بررسی و تحلیل کاربست عملی سواد عاطفی به عنوان یک ابزار بنیادین برای مدیریت تعارضات و بهبود روابط بین فردی در میان دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. کلاس درس به مثابه اولین و مهم ترین آزمایشگاه اجتماعی کودکان، بستری است که در آن، تعارضات به طور طبیعی بروز می کنند و کیفیت روابط همسالان شکل می گیرد. این پژوهش با فراتر رفتن از تعاریف نظری، بر این استدلال استوار است که مولفه های سواد عاطفی—شامل خودآگاهی، خودتنظیمی، همدلی و مهارت های ارتباطی—مفاهیمی انتزاعی نیستند، بلکه مجموعه ای از ابزارهای عملی و قابل آموزش هستند که دانش آموزان را برای راهبری سازنده چالش های اجتماعی توانمند می سازند. در این مقاله، راهبردهای کاربردی متعددی از جمله آموزش بیان احساسات از طریق «پیام های من»، تکنیک های آرام سازی برای کنترل خشم، فعالیت های مبتنی بر درک دیدگاه دیگران برای تقویت همدلی، و فرآیندهای حل مسئله مشارکتی مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین، بر نقش محوری معلم به عنوان الگوساز، مربی عاطفی و تسهیل گر فرآیندهای ترمیمی تاکید می شود. این بررسی نشان می دهد که تزریق سواد عاطفی در تار و پود فعالیت های روزمره کلاسی، به جای ارائه آن به صورت دروسی مجزا، کلید تبدیل تعارضات از وقایع مخل به فرصت هایی گران بها برای یادگیری و رشد اجتماعی است و به ایجاد یک محیط آموزشی امن، حمایت گر و کارآمد منجر می شود.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، مدیریت تعارض ، روابط بین فردی ، کلاس درس ، دوره ابتدایی