رابطه عدالت سازمانی در شهرداری با تعهد سازمانی کارکنان

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 94

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RAVAN07_2859

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1404

چکیده مقاله:

تحقیقات مدیریت منابع انسانی همواره نشان داده اند که عدالت سازمانی یکی از عوامل کلیدی در ایجاد تعهد و وفاداری کارکنان به سازمان است. در سازمان هایی مانند شهرداری، که با حجم بالای کارکنان و تنوع فعالیت ها مواجه هستند، درک بهتر عوامل موثر بر تعهد کارکنان می تواند به بهبود بهره وری و کیفیت خدمات شهری منجر شود. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و تعهد سازمانی کارکنان شهرداری مشهد بود. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود و داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد از ۱۲۰ نفر از کارکنان شهرداری جمع آوری شد و تحلیل آن ها با نرم افزار SPSS انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین کل عدالت سازمانی در سطح نسبتا بالایی قرار دارد و کارکنان به فرآیندها و رفتارهای منصفانه سازمان ادراک مثبت دارند. همچنین تعهد کارکنان نیز در سطح قابل قبولی ارزیابی شد، که نشانگر تعلق خاطر و وفاداری آن ها به اهداف و ارزش های سازمان است. تحلیل های همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین عدالت سازمانی و تعهد کارکنان وجود دارد (r = ۰.۶۵, p < ۰.۰۱)، به این معنی که با افزایش ادراک عدالت، سطح تعهد کارکنان نیز افزایش می یابد. نتایج رگرسیون خطی ساده نشان داد که عدالت سازمانی می تواند ۴۲% از تغییرات تعهد کارکنان را پیش بینی کند، و این اثر از نظر آماری معنادار است. علاوه بر این، رگرسیون چندگانه نشان داد که هر سه بعد عدالت سازمانی – عدالت توزیعی، رویه ای و تعاملی – به صورت همزمان تاثیر مثبت و معنادار بر تعهد کارکنان دارند و مجموعا ۵۰٪ از تغییرات آن را توضیح می دهند. این یافته ها تاکید می کند که توجه به تمام ابعاد عدالت سازمانی در تصمیم گیری ها، رفتارهای مدیریتی و تعاملات روزمره کارکنان نقش مهمی در افزایش تعهد و انگیزش کارکنان دارد. نتیجه گیری این پژوهش حاکی از آن است که ارتقای عدالت سازمانی می تواند موجب افزایش تعلق خاطر، وفاداری و انگیزه کارکنان شهرداری شود و در نهایت به بهبود کیفیت خدمات شهری و کاهش مشکلات ناشی از ترک خدمت و فرسودگی شغلی منجر گردد.

نویسندگان

علیرضا عادلی نسب

کارمند سازمان آتش نشانی، مشهد، ایران

رضا عزیزی

کارمند سازمان آتش نشانی، مشهد، ایران

امید صفدری مقدم

کارمند سازمان آتش نشانی، مشهد، ایران

هادی قویدل

کارمند سازمان آتش نشانی، مشهد، ایران