چالش ها و فرصت های ادغام سواد عاطفی در برنامه های درسی مدارس

این مقاله مروری به واکاوی چالش ها و فرصت های پیش روی ادغام نظام مند سواد عاطفی در برنامه های درسی مدارس می پردازد. با وجود اجماع روزافزون در میان پژوهشگران و مربیان مبنی بر اهمیت بنیادین سواد عاطفی برای سلامت روان، موفقیت تحصیلی و بهزیستی اجتماعی دانش آموزان، گذار از تئوری به عمل و نهادینه کردن این آموزش ها در ساختار رسمی مدارس با موانع متعددی روبرو است. این پژوهش با مرور ادبیات نظری و تجربی، چالش های کلیدی را در چهار حوزه اصلی شناسایی و تحلیل می کند: چالش های مرتبط با ساختار برنامه درسی، از جمله تراکم محتوا و اولویت بندی دروس سنتی؛ چالش های مربوط به صلاحیت و آمادگی معلمان، شامل کمبود آموزش های تخصصی و مقاومت های نگرشی؛ چالش های حوزه سنجش و ارزیابی، به ویژه دشواری اندازه گیری معتبر و استاندارد شایستگی های عاطفی؛ و در نهایت، چالش های سیستمی و فرهنگی، مانند مقاومت از سوی والدین یا سیاست گذاران و فرهنگ حاکم بر مدارس. در مقابل هر یک از این چالش ها، مقاله به بررسی فرصت های متناظر می پردازد. این فرصت ها شامل بهره گیری از مدل های ادغام تلفیقی به جای افزودن دروس جدید، سرمایه گذاری بر روی برنامه های توسعه حرفه ای معلمان، استفاده از روش های ارزیابی تکوینی و اصیل، و ترویج یک رویکرد کل مدرسه ای است که فرهنگ حمایت عاطفی را در تمام جنبه های زندگی مدرسه جاری می سازد. در نهایت، این مقاله استدلال می کند که غلبه بر این چالش ها و بهره برداری از فرصت ها، مستلزم یک تغییر پارادایم در نگرش به اهداف آموزش و پرورش است و می تواند به تحولی عمیق و پایدار در کیفیت یادگیری و پرورش نسل آینده منجر شود.

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، برنامه درسی ، ادغام آموزشی ، چالش های آموزشی ، آموزش اجتماعی و عاطفی