تحلیل یک رای در زمینه خسارات ناشی از ممانعت از پرواز

موضوع این نوشتار، تحلیل یک رای در زمینه خسارات ناشی از ممانعت از پرواز است. موضوع رای از این قرار است که در یک پرواز بین المللی، شرکت هواپیمایی از سوار شدن یکی از مسافران ممانعت به عمل می آورد و در نتیجه این رفتار، خسارات متعدد مادی، معنوی و بدنی به او و زوجه باردارش وارد می شود. در نهایت خواهان ها برای جبران زیان های وارده به خویش، راهی محاکم ایران می گردند. طبیعتا رابطه حقوقی میان متصدی حمل و مسافر، یک رابطه قراردادی است و مسئولیت ناشی از آن، مسئولیت مدنی قراردادی به شمار می رود. حال باید دید با چه شرایطی زیان های ناشی از عدم اجرای تعهد متصدی حمل و نقل هوایی بین المللی قابل مطالبه است. در این مقاله، پس از توصیف رابطه حقوقی میان خواهان و خوانده، تعارض صلاحیت دادگاه ها به نفع دادگاه ایرانی و تعارض قوانین به نفع قانون ژاپن حل گردید. از طرفی با توجه به الحاق دولت ژاپن به کنوانسیون مونترال، این مقرره بین المللی بر دعوا حاکم شد. در این مقاله با تاکید بر اینکه زیان های مادی و معنوی، مستقیما از تقصیر متعهد ناشی شده است و متعهد احتیاط های ضروری برای احتراز از ورورد زیان به متعهدله را انجام نداده است، بر قابلیت مطالبه آنها بر اساس کنوانسیون مونترال، قانون ژاپن و عرف شرکت های هواپیمایی تاکید شد. روش جبران در هر دو زیان، از طریق پرداخت پول تعیین گردید. زیان بدنی نیز بر مبنای نظریه پزشکی قانونی و عدم احراز رابطه سببیت بین رفتار زیانبار و ضرر، قابل مطالبه دانسته نشد. در این نوشتار با تاکید بر مبانی مسئولیت مدنی قراردادی و تطبیق آن بر موضوعات پرونده، تلاش می شود رای مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. موضوع این نوشتار، تحلیل یک رای در زمینه خسارات ناشی از ممانعت از پرواز است. موضوع رای از این قرار است که در یک پرواز بین المللی، شرکت هواپیمایی از سوار شدن یکی از مسافران ممانعت به عمل می آورد و در نتیجه این رفتار، خسارات متعدد مادی، معنوی و بدنی به او و زوجه باردارش وارد می شود. در نهایت خواهان ها برای جبران زیان های وارده به خویش، راهی محاکم ایران می گردند. طبیعتا رابطه حقوقی میان متصدی حمل و مسافر، یک رابطه قراردادی است و مسئولیت ناشی از آن، مسئولیت مدنی قراردادی به شمار می رود. حال باید دید با چه شرایطی زیان های ناشی از عدم اجرای تعهد متصدی حمل و نقل هوایی بین المللی قابل مطالبه است. در این مقاله، پس از توصیف رابطه حقوقی میان خواهان و خوانده، تعارض صلاحیت دادگاه ها به نفع دادگاه ایرانی و تعارض قوانین به نفع قانون ژاپن حل گردید. از طرفی با توجه به الحاق دولت ژاپن به کنوانسیون مونترال، این مقرره بین المللی بر دعوا حاکم شد. در این مقاله با تاکید بر اینکه زیان های مادی و معنوی، مستقیما از تقصیر متعهد ناشی شده است و متعهد احتیاط های ضروری برای احتراز از ورورد زیان به متعهدله را انجام نداده است، بر قابلیت مطالبه آنها بر اساس کنوانسیون مونترال، قانون ژاپن و عرف شرکت های هواپیمایی تاکید شد. روش جبران در هر دو زیان، از طریق پرداخت پول تعیین گردید. زیان بدنی نیز بر مبنای نظریه پزشکی قانونی و عدم احراز رابطه سببیت بین رفتار زیانبار و ضرر، قابل مطالبه دانسته نشد. در این نوشتار با تاکید بر مبانی مسئولیت مدنی قراردادی و تطبیق آن بر موضوعات پرونده، تلاش می شود رای مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ممانعت از پرواز ، مسئولیت مدنی قراردادی ، تقصیر متعهد ، کنوانسیون مونترال ، جبران خسارت