نقش مربی پرورشی در مهارت آموزی و آمادگی شغلی دانش آموزان

مربی پرورشی به عنوان یکی از ارکان مهم نظام تعلیم و تربیت، نقشی کلیدی در پرورش همه جانبه شخصیت و توانمندی های دانش آموزان ایفا می کند. در سال های اخیر، با توجه به تغییرات سریع در بازار کار، فناوری های نوین و نیاز به مهارت های متنوع، ماموریت مربیان پرورشی تنها به حوزه های فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی محدود نمی شود، بلکه گسترش آن به حوزه مهارت آموزی و آمادگی شغلی دانش آموزان به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل شده است. مربی پرورشی می تواند با شناسایی استعدادها، علاقه مندی ها و ظرفیت های فردی دانش آموزان، آنان را به مسیر یادگیری مهارت های کاربردی و بازارپسند هدایت کند؛ مهارت هایی همچون ارتباط موثر، کار تیمی، خلاقیت، حل مسئله، مدیریت زمان، مسئولیت پذیری، سواد رسانه ای و سواد فناوری.از سوی دیگر، ایجاد نگرش کارآفرینانه و روحیه خوداشتغالی در دانش آموزان از دیگر محورهای نقش آفرینی مربی پرورشی است. وی می تواند از طریق برگزاری کارگاه های مهارت آموزی، دعوت از کارآفرینان و متخصصان حوزه های مختلف، اجرای طرح های کارورزی کوتاه مدت و بازدیدهای میدانی از مراکز صنعتی و خدماتی، دانش آموزان را با شرایط واقعی محیط کار آشنا سازد. مربی پرورشی همچنین با استفاده از روش های آموزش مشارکتی و پروژه محور، به دانش آموز کمک می کند تا ضمن ارتقاء توانمندی های علمی و عملی خود، مسئولیت پذیری و توان تصمیم گیری در موقعیت های واقعی را تجربه کند.همچنین نقش مربی پرورشی در پیوند دادن آموزش رسمی مدرسه با نیازهای واقعی جامعه و بازار کار بسیار حیاتی است. او می تواند با برقراری ارتباط نزدیک با خانواده ها، مشاوران تحصیلی، صنایع و سازمان های مردم نهاد، یک شبکه حمایتی برای تسهیل مسیر مهارت آموزی دانش آموزان ایجاد نماید. این اقدام نه تنها موجب افزایش اعتمادبه نفس و انگیزه تحصیلی دانش آموزان می شود، بلکه به شکل گیری هویت شغلی و برنامه ریزی بهتر برای آینده تحصیلی و حرفه ای آنان کمک می کند.با توجه به اینکه بسیاری از چالش های بیکاری و ناهماهنگی میان عرضه و تقاضای مهارت در کشور ناشی از ضعف آمادگی شغلی فارغ التحصیلان است، حضور فعال و هدفمند مربی پرورشی می تواند شکاف میان مدرسه و محیط کار را کاهش دهد. بر همین اساس، بازطراحی برنامه های تربیتی مدارس با محوریت مهارت آموزی، سرمایه گذاری در توانمندسازی مربیان پرورشی، و به کارگیری شیوه های نوین آموزش شغلی، گامی موثر در تربیت نیروی انسانی کارآمد و متعهد برای آینده کشور خواهد بود.این مقاله بر مبنای تحلیل نقش های چندبعدی مربی پرورشی، به بررسی ابعاد گوناگون تاثیرگذاری او در فرآیند مهارت آموزی و آماده سازی شغلی دانش آموزان پرداخته و اهمیت تجهیز این گروه به دانش و مهارت های روز را در ایجاد پیوند موثر میان آموزش و اشتغال مورد تاکید قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

مربی پرورشی ، مهارت آموزی ، آمادگی شغلی ، کارآفرینی ، آموزش مهارت های زندگی ، بازار کار ، مدارس